Ο Νίκος Κακαουνάκης έφυγε χθες στα 71 του χρόνια.

Γεννημένος στην Κρήτη το 1938 ο Νίκος Κακαουνάκης απεβίωσε χθες στο νοσοκομείο ΙΑΣΩ GENERAL.

Εμβληματική, ιδιόμορφη δημοσιογραφική μορφή και γραφή ο Νίκος Κακαουνάκης, μαχητικός και σταθερός στα πιστεύω και τις ιδέες του, μάχιμος και πολυπράγμων δημοσιογράφος, δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ο τελευταίος της γενιάς των αληθινών ρεπόρτερ.

Τι λέει ο λαός για τους πολιτικούς και για τους κυβερνώντες αυτήν την ταλαίπωρη χώρα.

Είναι γεγονός ότι ο λαός είναι θυμόσοφος.

Ας δούμε κάποιες πασίγνωστες παροιμίες και ας τις συγκρίνουμε με δύο δημοσιογραφικούς τίτλους της καθημερινότητας μας .

Από όταν βγήκε το συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο.

Είδηση: Ο Πρωθυπουργός της χώρας αντελήφθη ότι η μεθόδευση για τα τέλη κυκλοφορίας ήταν εις βάρος του μέσου Έλληνα και ζήτησε συγνώμη υποσχόμενος ότι θα διορθωθεί το θέμα το 2011.

Σχόλιο : Η πραγματικότητα είναι ότι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση τιμωρεί τον Έλληνα πολίτη που το μόνο του έγκλημα είναι ότι αδυνατεί να αγοράσει καινούργια αστραφτερή Mercedes, και τον δουλεύει και από πάνω γιατί μέχρι το 2011 ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

Παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν κάνει.

Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Είδηση: Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Πρώτο Θέμα», η πλειονότητα των υπουργών, δια μέσου των συνεργατών τους, αποδέχθηκαν ευχαρίστως το ακριβό laptop που τους προσέφερε ως δώρο «ιδιωτική εταιρεία».

Σχόλιο : Αν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται, ότι κάθε χώρα έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, τότε οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να είμαστε πολύ ελεεινοί άνθρωποι και να περιμένουμε, σύντομα, διόγκωση του δημόσιου τομέα και κατ΄ επέκταση του δημόσιου χρέους, νέα Βατοπέδια, νέες Siemens και όλα αυτά τα λουλούδια που το πολιτικό και κοινωνικό μας σύστημα επιτρέπει να ανθίζουν.

AEGEAN WIND- Επαναπατρισμός των σωρών των Ελλήνων ναυτικών.

Θα επανέλθω στο θέμα του AEGEAN WIND όπου, όπως προκύπτει από τα πρώτα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, το πλοίο ήταν χωρίς ελλείψεις, ανήκε στην κλάση ενός «δύσκολου» νηογνώμονα (αυτόν του ABS) και είχε πρόσφατα επιθεωρηθεί από το American Coast Guard χωρίς να εντοπιστούν ευρήματα.

Αυτό σημαίνει ότι παρότι το πλοίο ήταν περίπου 25 ετών ήταν καλοδιατηρημένο και αξιόπλοο.

Δυστυχώς φάνηκε ακόμα μια φορά πόσο δύσκολο είναι το ναυτικό επάγγελμα και για λόγους ασφαλείας, δεν επιτρέπεται καμία χαλάρωση ή και παρέκκλιση από τους κανονισμούς του πλοίου ούτε τις ημέρες των γιορτών που ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί να χαλαρώνει ακόμα και με εορταστικές συνάξεις στους χώρους εργασίας.

Αυτά τα γράφω μετά λόγου γνώσεως και ας σπεύσουν πάλι κάποιοι εντεταλμένοι ή/και κομματικοί κοντυλοφόροι να με κατηγορήσουν ότι εκπροσωπώ εφοπλιστικά συμφέροντα.

Οι ευθύνες όπου υπάρχουν, γιατί προφανώς υπάρχουν ευθύνες αφού χάθηκαν εννέα ναυτικοί, θα πρέπει να εντοπιστούν και να αποδοθούν χωρίς κραυγές και αναθέματα, αλλά με υπευθυνότητα και σεβασμό στην μνήμη των εκλιπόντων.

Πρωταρχικό μέλημα των αρχών πρέπει τώρα να είναι η καταβολή κάθε προσπάθειας για να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα ανέκυψαν με τις αρχές των Ολλανδικών Αντιλλών, ώστε να γίνει άμεσα ο επαναπατρισμός των σωρών των τριών άτυχων Ελλήνων ναυτικών για να αποδοθούν στους οικείους τους και να ταφούν σύμφωνα με τις χριστιανικές παραδόσεις.

Το θέμα των υψηλών αμοιβών της ΕΡΤ.

Έχω την αίσθηση ότι στους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που περνάμε, το θέμα των υψηλών αμοιβών των δημοσιογράφων και των στελεχών της ΕΡΤ προκαλεί το περί χρηστής διοίκησης και περί δικαίου αίσθημα και αποτέλεσε μία ακόμα αφορμή για να διογκώσει το κλίμα αγανάκτησης του Ελληνικού λαού απέναντι στους κάθε λογής κρατούντες. Δεν είναι δυνατόν ο Ελληνικός λαός, μέσω της υποχρεωτικής εισφοράς στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, να πληρώνει τόσους πολλούς στην καλύτερη περίπτωση μη αποδοτικούς, (είναι δεδομένη η χαμηλή τηλεθέαση των εκπομπών της ΕΡΤ), ή ακόμα χειρότερα αργόμισθους κομματικούς και άλλους ημέτερους που δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο επαγγελματικής ύπαρξης. Εάν υπάρχει εθνική ανάγκη ύπαρξης κρατικού καναλιού τηλεόρασης, αυτό θα πρέπει να λειτουργεί με χαμηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους για παραγωγή «στεγνών» ειδησεογραφικών εκπομπών, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ντοκιμαντέρ χαμηλού κόστους, ώστε απλώς να διατηρείται στον «αέρα». Την στιγμή που υπάρχουν τόσα πολλά ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια που καμιά επιβάρυνση δεν προκαλούν στην τσέπη μας, είναι ακατανόητη η ύπαρξη της ΕΡΤ με την σημερινή της υπόσταση και οι πρόσφατες αποκαλύψεις για υψηλόμισθους δημοσιογράφους και βολεμένα στελέχη προκαλούν τον απλό Έλληνα που πολλές φορές, ακόμα και εργαζόμενος σε δυο «πραγματικές» δουλειές, δυσκολεύεται να τα φέρει βόλτα και να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένεια του. Ο προϋπολογισμός της ΕΡΤ, καλύπτεται εξ ολοκλήρου από το υστέρημα των Ελλήνων και για αυτό οι εργαζόμενοι της θα έπρεπε να ακολουθούν τα μισθολογικά κλιμάκια των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι περιμένουμε από τον Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου να τονώσει το περί δικαίου αίσθημα της κοινής γνώμης αλλά και των νέων -κυρίως- ανθρώπων, φροντίζοντας να διορθωθεί άμεσα αυτός ο παραλογισμός σπατάλης τον λογαριασμό του οποίου καλούνται να πληρώνουν σε μηνιαία βάση όλοι οι Έλληνες.

Ο Πειραιάς επάξια διεκδικεί το βραβείο του πιο βρώμικου Δήμου.

http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2009/12/blog-post_6412.html Εξαιρετικό το σχόλιο για την κατάσταση καθαριότητος στον Πειραιά από τον Σάββα Αθανασίου του οποίου, ειρήσθω εν παρόδω, δηλώνω fun. Νομίζω ότι ο δήμαρχος Πειραιά κ. Π.Φασούλας πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και να αρχίζει να καθαρίζει την πόλη γιατί η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο.

AEGEAN WIND – Τι έφταιξε?

Με αφορμή τον άδικο χαμό, ανήμερα των Χριστουγέννων, των τριών Ελλήνων και των έξι αλλοδαπών ναυτικών του AEGEAN WIND, οι κάθε λογής ηλεκτρονικοί «κοντυλοφόροι» άρχισαν να κραυγάζουν και να αναθεματίζουν προς κάθε κατεύθυνση. Είναι εξαιρετικά οδυνηρό να χάνονται ανθρώπινες ζωές, και δυστυχώς η ναυτική οικογένεια έχει πάμπολλες φορές θρηνήσει θύματα. Το επάγγελμα του ναυτικού είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο επάγγελμα, και όλοι γνωρίζουν ότι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε ένα πλοίο είναι να ξεσπάσει πυρκαγιά. Το ξέρουν πολύ καλά οι ναυτικοί και είναι εξαιρετικά προσεκτικοί σε αυτό το θέμα. Το ξέρουν και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί και τα κράτη μέλη τους και έχουν επιβάλλει αυστηρούς κανονισμούς για συστήματα ασφαλείας στα πλοία, που αφορούν τον εντοπισμό μιας εστίας φωτιάς (πυρανίχνευση) και συστήματα καταπολέμησης της πυρκαγιάς (πυρόσβεση). Στην συγκεκριμένη περίπτωση του AEGEAN WIND πολύ φοβάμαι ότι υπήρξε συνδυασμός αιτιών-παραγόντων που οδήγησε στην απώλεια των εννέα ναυτικών. Η πυρκαγιά στον χώρο ενδιαιτήσεως του πληρώματος (κομοδέσιο), συνήθως παραπέμπει σε λάθος με εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα, ενώ η επέκταση και η μη έγκαιρη-αυτόματη κατάσβεση της πυρκαγιάς είναι πιθανό να οφείλεται και σε δυσλειτουργία των συστημάτων ασφαλείας του πλοίου. Ευελπιστώ ότι η κατάσταση του πλοίου (η φωτιά σβήστηκε), θα επιτρέψει την διερεύνηση των αιτίων της πυρκαγιάς και θα δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν στον μη έγκαιρο εντοπισμό και στην κατάσβεση της. Σε κάθε περίπτωση είναι νωρίς για να αναθεματίζουμε τους «κακούς εφοπλιστές», τις «ολιγωρούσες αρχές», την μη έγκαιρη επέμβαση του παράκτιου στην περιοχή που έπλεε το πλοίο κράτους και ότι βάλλει ο νους του κάθε άσχετου ή και εντεταλμένου ηλεκτρονικού ή έντυπου κοντυλοφόρου. Κλείνοντας να πω και εγώ με την σειρά μου ότι θεωρώ μέγα λάθος την διάσπαση των αρμοδιοτήτων του πρώην υπουργείου ναυτιλίας. Η Ελλάδα είναι μια από τις μεγαλύτερες εμπορικες-ναυτικές δυνάμεις του κόσμου, η ναυτιλία συνεισφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην οικονομία της χώρας μας και είναι επιβεβλημένη η ύπαρξη αυτόνομου υπουργείου εμπορικής ναυτιλίας. Όμως το γεγονός της πυρκαγιάς του AEGEAN WIND και ο τραγικός χαμός των εννέα ναυτικών καμιά απολύτως διαφοροποίηση δεν θα είχε με την ύπαρξη ή όχι αυτόνομου υπουργείου ναυτιλίας. Τα συλλυπητήρια μου στις οικογένειες των ναυτικών που χάθηκαν, και εύχομαι ο χρόνος που μας έρχεται να φέρει στους εργαζόμενους στις θάλασσες μόνον χαρές και να μην έχουμε κανένα άλλο ναυτικό ατύχημα..

AEGEAN WIND - Η άποψη του "Exantas"

Έλαβα σήμερα το παρακάτω e-mail με τις απόψεις του "Exanta" σχετικά με το ατύχημα του AEGEAN WIND και το δημοσιεύω αυτούσιο. Θα ήθελα με την σειρά μου να συλλυπηθώ τις οικογένειες των ναυτικών που χάθηκαν και να ευχηθώ να μην υπάρξουν άλλα ατυχήματα σε Ελληνικό πλοίο. --------------------------------------------- Το μήνυμα του Εxanta έχει ως ακολούθως: Όσοι ασχολούμαστε σοβαρά με την Ναυτιλία είχαμε εγκαίρως διαγνώσει την σημασία και την ανάγκη, ώστε ο Διοικητικός φορέας αυτής να είναι ένα ξεχωριστό και αυτοτελές Υπουργείο, που να λειτουργεί ως ένα ενιαίο και συμπαγές σύνολο και να καλύπτει όλες τις υποδομές και δραστηριότητες της εμπορικής μας ναυτιλίας. Ότι είναι επίσης απολύτως αναγκαίο, το αυτοτελές αυτό Υπουργείο (Εμπορικής Ναυτιλίας), να το λειτουργεί ένα εξίσου ενιαίο και συμπαγές Οργανωμένο σύνολο (σαν το Λιμενικό Σώμα), που να εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία και που θα στηρίζει την απαιτουμένη εμπιστοσύνη. Οι αδυναμίες του εκτρώματος που έχει επί του παρόντος δημιουργηθεί θα γίνουν ορατές όταν θα υπάρξει σοβαρό περιστατικό και θα αντιληφθούν οι πειραματιζόμενοι της νέας διακυβέρνησης, την γκάφα τους. Ένα τέτοιο περιστατικό, δυστυχώς, συνέβει εχθές και αναδείχθηκε το μπάχαλο που με τόση απερισκεψία, ακαδημαϊκοί, σύμβουλοι, και άλλοι "δήθεν σχετικοί" με την ναυτιλία, δημιούργησαν. Δεν ισχυριζόμεθα ότι θα άλλαζε το αποτέλεσμα ή θα προλαμβάνετο το ατύχημα. Άλλα όμως που συνέβησαν και για τα οποία σύντομα θα ενημερωθούμε , ανέδειξαν την τραγικότητα της κατάστασης που δημιουγήθηκε με την διάλυση του ΥΕΝ, μάλιστα κύριοι, διάλυση λέγεται αυτό που συντελέστηκε όσο και να ρετουσάρετε τις έννοιες. Θα επανέλθουμε, καθώς το πένθος της ναυτικής οικογένειας δεν επιτρέπει την κριτική, στην παρούσα χρονική στιγμή. Συλλυπούμαστε από βάθους καρδιάς τις οικογένειες των εκλιπόντων ναυτικών μας. Με θαλασσινούς χαιρετισμούς, Exantas ------------------------------------------------

Ευχές.

Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας. Εύχομαι σε όλους καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα.

Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη- Η επόμενη μέρα.

Έφυγε και ο Χρήστος Λαμπράκης, ένας χαρισματικός, ποιοτικός άνθρωπος -ρυθμιστής το πάλαι ποτέ της πολιτικής ζωής του τόπου?-, και «πατριάρχης» των παραδοσιακών εκδοτών. Εκτιμώ ότι το δίδυμο Σταύρου Ψυχάρη – Γιάννη Πρετεντέρη διαθέτει τις ικανότητες και τα εχέγγυα ότι το έργο του εκλιπόντος εκδότη θα συνεχιστεί.

Αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα.

Μου έκανε εντύπωση το θέμα της απόπειρας αυτοκτονίας του νεαρού φοιτητή της νομικής, ο οποίος είχε επιλεγεί ως νομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Δεν θα σταθώ στην ανθρώπινη διάσταση του θέματος και εύχομαι γρήγορα περαστικά στον παραλίγο αυτόχειρα. Αυτό που με προβληματίζει είναι η συμπεριφορά του υπουργού και φοβάμαι ότι με τέτοιες νοοτροπίες, αυτή η χώρα δεν σώνεται με τίποτα. O αρμόδιος υπουργός επέλεξε ως νομικό σύμβουλο για να διευθετήσει τα θέματα του Ελληνικού κράτους, ένα νεαρό φοιτητή-παιδί γνωστού του, ο οποίος δεν είχε καν πτυχίο νομικής. Μετά την με τόσο τραγικό τρόπο αποκάλυψη της ενέργειας του, ο συμπαθής κατά τα άλλα υπουργός, αντί να βγεί και να δηλώσει δημόσια συγνώμη για το ατόπημα του, δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα σχετική επιθετική ανακοίνωση, την οποία αυτούσια παραθέτω στην κρίση σας :

….«Από χθες το πρωί και με αφορμή μια τραγική ανθρώπινη ιστορία που αφορά σε συνεργάτη μου, επιχειρείται ένας “μιντιακός” κανιβαλισμός κυρίως μέσω ίντερνετ, που προκαλεί πολλά ερωτήματα. Προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν νοσηρά σενάρια εκεί που η πραγματικότητα μιλά από μόνη της και δεν επιδέχεται απολύτως καμία αμφισβήτηση. Επέλεξα να δώσω μια ευκαιρία σε ένα νέο άνθρωπο με ικανότητες, εντιμότητα και ευαισθησία, περιμένοντας καλή τη πίστη να μου προσκομίσει το πτυχίο του, χωρίς κανένα απολύτως οικονομικό κόστος για το Δημόσιο. Καλώ όλους να σεβαστούν το νέο που ευτυχώς βρίσκεται στη ζωή και χρειάζεται τη στήριξη όλων μας για να βγει πιο δυνατός από αυτήν την περιπέτεια, όπως και την οικογένειά του που αυτές τις ώρες δοκιμάζεται. Επιτέλους, να σταματήσει τώρα η συνωμοσιολογία και τα αρρωστημένα σενάρια.»…

Και σας ερωτώ. Θα δινόταν ποτέ τέτοια «ευκαιρία» σε άλλον φοιτητή έστω και αριστούχο-πτυχιούχο της νομικής αν δεν ήταν γιος, ανιψιός ή φίλος , φίλου του υπουργού.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο αρμόδιος υπουργός δεν ήξερε καν αν ο συνεργάτης που επέλεξε είχε πτυχίο. Πως λοιπόν γνώριζε τις ικανότητες του? Με πια αξιοκρατικά κριτήρια έδωσε «ευκαιρία» στον συγκεκριμένο νέο? Το συγκεκριμένο γεγονός πέρα από την ανθρώπινη τραγική πλευρά του, δείχνει και την τραγική κατάσταση της δημόσιας διοίκησης. Ο δημόσιος τομέας, παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες για αξιοκρατία, προώθηση των ικανών και παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους Έλληνες, εξακολουθεί να δίνει ευκαιρίες σε ημέτερους, γνωστούς του γνωστού, συγγενείς, «ομόσταβλους» κομματικά και κατά την κρίση του εκάστοτε υπουργού, βουλευτή, διοικητή ΔΕΚΟ και όποιου άλλου κομματικού στελέχους ο οποίος διαφεντεύει με τον χειρότερο, δυστυχώς, τρόπο τις τύχες μας. Για αυτό σας λέω φίλοι μου δεν πάμε καλά και ελπίζω τα ανακλαστικά του Πρωθυπουργού της χώρας να λειτουργήσουν μήπως κάποια ευλογημένη ώρα αρχίσουν να διορθώνονται τα κακώς κείμενα.

Επικοινωνία

Κατακλύστηκε το e-mail μου με θετικά μηνύματα και σχόλια σας, και σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείχνεται για τις απόψεις μου. Πήρα και μηνύματα ανθρώπων που δηλώνουν αντίθετοι με τα γραφόμενα μου και σέβομαι όσες απόψεις, παρότι δεν συμφωνούν μαζί μου, εκφράζονται με κόσμιο και πολιτισμένο τρόπο. Πήρα και κάποια υβριστικά μηνύματα τα οποία απλώς διαγράφω. Μου ζητάτε να απελευθερώσω το blog ώστε να μπορούν να ανεβαίνουν σχόλια επί των post που ανεβάζω, και άλλοι μου έστειλαν κείμενα τους για να τα ανεβάσω-«δημοσιεύσω». Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους, αλλά και να διευκρινίσω ότι δημιούργησα το blog απλά και μόνο για να «λέω» φωναχτά τις σκέψεις μου. Δεν είμαι εδώ για επαγγελματικούς λόγους, δεν είμαι εδώ φιλοδοξώντας να γίνω μια ακόμα εναλλακτική δημοσιογραφική πηγή ενημέρωσης, ούτε είμαι εδώ σε εντεταλμένη υπηρεσία. Είμαι εδώ για να κάνω το κέφι μου. Θα γράφω λοιπόν όποτε «γουστάρω» και αν μου κάνει κέφι, θα σχολιάζω ότι θέλω, αν το θέλω και όπως το θέλω. Αυτά καλοί μου φίλοι και εύχομαι σε όλους σας καλές γιορτές.

Ευχές για τα πρώτα γενέθλια του Πειρατικού Ρεπορτάζ.

Παρότι πολλές φορές δεν συμφωνώ με τον τρόπο γραφής ορισμένων συναδέλφων-bloggers του http://peiratikoreportaz.blogspot.com/, αναγνωρίζω την αξία, το ήθος και την διαδρομή των ναυτιλιακών συντακτών στον δημοσιογραφικό στίβο και με την ευκαιρία των πρώτων γενεθλίων του blog, εύχομαι από καρδιάς να αρμενίζει για πολλά-πολλά χρόνια στα ηλεκτρονικά κύματα και να ενημερώνει με τον ιδιαίτερο πράγματι τρόπο του τους ναυτικούς και όλους τους «αναγνώστες» που το διαβάζουν.

Ο δογματικός συνδικαλισμός είναι σε αδιέξοδο.

Είναι ανόητο να αφήνεις μια πόλη στα σκουπίδια Χριστουγεννιάτικα, με κύριο αίτημα σε πια διεύθυνση θα ανήκουν διοικητικά και πως θα επανδρωθούν οργανικά «τα γραφεία οδοσάρωσης» του δήμου. Εάν αυτά είναι τα κύρια αιτήματα των εργαζομένων του δήμου και για αυτό οι πολίτες του Πειραιά πρέπει να είναι χρονιάρες μέρες σε ομηρεία κάνοντας τις Χριστουγεννιάτικες αγορές τους δίπλα σε τόνους σκουπιδιών, τότε δυστυχώς «επτωχεύσαμεν» αγαπητοί κύριοι. Ανεξάρτητα από το θέμα των εργαζομένων στην καθαριότητα του δήμου Πειραιά , είναι γεγονός ότι ο δογματικός συνδικαλισμός είναι σε αδιέξοδο. Οι εργαζόμενοι έχοντας κρίση, γνώση και άποψη, «εγκαταλείπουν» μαζικά τις τάξεις του «στρατευμένου», δογματικού συνδικαλισμού, και για αυτό οι επαγγελματίες-δογματικοί συνδικαλιστές βλέποντας την δύναμη και την επιρροή τους να συρρικνώνεται αναγκάζονται σε ενέργειες και δράσεις που στρέφονται ενάντια στο κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς ή ευτυχώς για τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, οι εργαζόμενοι σήμερα είναι ενημερωμένοι και δεν τους ακολουθούν τυφλά σε ακραίες και δογματικές ενέργειες, που μόνο σκοπό έχουν να βοηθήσουν την επαγγελματική ανέλιξη των επαγγελματιών εργατοπατέρων ώστε μελλοντικά να διασφαλίσουν μια θέση βουλευτή ή ευρωβουλευτή. Ας σοβαρευτούμε παιδιά. Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε άνθρωποι που σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας. Ας σταματήσουμε στο όνομα ενός άκρατου, ανόητου, και παλαιοκομματικού συντεχνιακού πνεύματος να καταστρέφουμε ότι ακόμα απέμεινε όρθιο σε αυτήν την όμορφη χώρα. Ξημερώνει σε λίγο και εγώ κουράστηκα. Πάω για ύπνο. Καλή Κυριακή.

το mail μου.

Για αυτούς που το ζήτησαν. Το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο είναι: naytikosblog@yahoo.gr

Ψυχραιμία παιδιά.

Κυρίες και κύριοι ψυχραιμία. Είμαι και σε αυτό και στο προηγούμενο blog, για να γράφω τις απόψεις μου χωρίς να πρέπει να δώσω ραπόρτο ή εξηγήσεις σε κανέναν κερατά. Δεν είμαι εδώ για να δρέψω δημοσιογραφικές δάφνες, ούτε για πω «επαγγελματικά» τις απόψεις μου. Είμαι εδώ από χόμπι και το βασικότερο για την πλήρη ελευθερία που μου παρέχουν τα blogs. Απεχθάνομαι κάθε εξάρτηση, ιδιαίτερα δε απεχθάνομαι την κάθε είδους κομματική εξάρτηση. Από πότε όλοι εσείς γίνατε τιμητές των απόψεων των πάντων? Ούτε καπετάνιος είμαι, ούτε εφοπλιστής, ούτε τσιράκι, ούτε θρασύδειλος , ούτε καίγομαι για το συμφέρον κανενός όπως διάφοροι από εσάς με «στολίσατε». Που πήγε άραγε η δημοκρατική σας αντίληψη? Ποιος σας είπε ότι όλα αυτά που κατά καιρούς γράφετε είναι σωστά? Ούτε και το αλάθητο του Πάπα δεν είναι παραδεκτό πια στην σύγχρονη εποχή που ζούμε. Όλοι μας, την ανοχή ή την αδιαφορία των γραφομένων μας εισπράττουμε. Δεν γουστάρετε τις απόψεις μου? Μην με διαβάζετε. Αδιαφορήστε. Αλλά είναι υποχρέωση σας, ως λειτουργοί, να δείχνετε τουλάχιστον την απαιτούμενη δημοκρατική ανοχή στις «άλλες» από τις δικές σας απόψεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση «χολή» για μια άποψη? Είναι δημοσιογραφικό θέσφατο ότι ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ δημοσιογράφος, σέβεται την ελευθερία του λόγου και της οποιαδήποτε, ακόμα και της αντίθετης, άποψης. Θα ήθελα κάποια ώρα να μπορέσει να μου εξηγήσει ο συντάκτης και η κομματική νομενκλατούρα που υποστηρίζει, τι κάνανε οι ίδιοι για τα «κακοσυντηρημένα πλοία», και την «αισχροκέρδεια των εφοπλιστών». Όσο για τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, ναι προτιμώ την ήρεμη δύναμη του καπετάν Γιάννη και των «συμβιβασμένων», κατά την γνώμη κάποιας κυρίας, συνδικαλιστών από τους κραυγάζοντες, ακραίους και δογματικούς συνδικαλιστές. Και τα εφευρήματα για έναν ναυτικό που επαναπροσελήφθη με την συνδικαλιστική παρέμβαση, σε άλλους αυτά κύριοι, όχι σε μένα. Για κάθε έναν απολυμένο ναυτικό που δόθηκε μάχη, μπορώ να σας δείξω άλλους είκοσι απολυμένους ναυτικούς για τους οποίους κανείς δεν ίδρωσε και δεν ασχολήθηκε. Αυτά και καλό Σαββατοκύριακο

Απεργίας το ανάγνωσμα-συνέχεια,

Κάποιος από τους ναυτικούς που διάβασε το προηγούμενο post, θεώρησε καλό να το στείλει σε εκλεκτή συνάδελφο-ρεπόρτερ η οποία με την σειρά της θέλησε μέσω του blog (http://peiratikoreportaz.blogspot.com/) να απευθύνει «ερωτήματα» που προέκυψαν από τα γραφόμενα μου. Να ξεκινήσω γράφοντας ότι κανένας νοήμων άνθρωπος δεν πιστεύει ότι πρέπει να καταργηθεί το δικαίωμα της απεργίας. Άποψη μου είναι ότι, στις δύσκολες εποχές που ζούμε, οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένα δίκαια και αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο αιτήματα, και όχι να γίνονται εν ονόματι συγκεκριμένης κομματικής παρουσίας κινητοποιώντας το κομματικό δυναμικό - άσχετους με το συγκεκριμένο επάγγελμα ανθρώπους- υπό μορφή «τσούρμου». Όσες φορές προέκυψαν οφέλη, συνέβη γιατί οι απεργίες ήσαν δίκαιες, με παλμό, γενικευμένη συμμετοχή ή τουλάχιστον αποδοχή από τους εργαζομένους και τον κόσμο και στις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν λαϊκό ξέσπασμα και όχι εντεταλμένη κομματική αποστολή. Πράγματι κάποιες απεργίες είναι βούτυρο στο ψωμί των εργοδοτών στην δε πρόσφατη απεργία των «ναυτικών», προέκυψε αμοιβαίο όφελος τόσο των διοργανωτών όσο και των εργοδοτών εφοπλιστών. Οι μεν «ναυτικοί» δήλωσαν την παρουσία τους, οι δε εργοδότες-εφοπλιστές εξοικονόμησαν κάποια χρήματα από την ακινησία των πλοίων στην τόσο δύσκολη-νεκρή περίοδο του χειμώνα. Αγνοούμε παντελώς την άνευ λόγου ταλαιπωρία των, λίγων έστω, ανθρώπων που βρέθηκαν στο μεγάλο λιμάνι και είχαν προγραμματίσει να επιστρέψουν στο νησί τους. Δυστυχώς για αυτούς ήσαν λίγοι και δεν είχαν δυνατή «φωνή». Ποιος ασχολείται μαζί τους.. Α...ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ…δεν είδα καμιά σοβαρή, έστω και κομματικά καθοδηγούμενη κινητοποίηση για τους ταλαιπωρημένους εργαζόμενους τους «πουράτου-κακοπληρωτή» εφοπλιστή. Γιατί άραγε ? Που ήταν οι «ναυτικοί» να συμπαρασταθούν στους απλήρωτους «συναδέλφους τους»? Γιατί αναγκάστηκαν σε κινήσεις απόγνωσης? (θυμάστε την αναρρίχηση στο άλμπουρο). Μόνοι τους δυστυχώς πολέμησαν να βρουν το δίκιο τους οι συγκεκριμένοι άνθρωποι και μεγάλος αριθμός από αυτούς ακόμα ταλαιπωρείται παρά την μέσω ΝΑΤ «διευθέτηση». Φωτεινή εξαίρεση στην εγκατάλειψη τους, μερικοί δημοσιογράφοι που διατηρούν το θέμα στην επικαιρότητα. Δεν είναι οι δημοσιογράφοι κακοί, κομματικοποιημένοι και σε εντεταλμένη αποστολή. Δεν είναι όμως ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι καλοί, ανένταχτοι και ανεξάρτητοι. πράγματι: ΕΔΩ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ -ΚΑΚΟ- ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ....

Η απεργία των «ναυτικών»

Έβλεπα χθες στο λιμάνι την πορεία των απεργών "ναυτικών". Ήταν εμφανές ότι στην πλειονότητα τους οι διαδηλωτές απεργοί ήσαν άσχετοι με το επάγγελμα του ναυτικού, ενώ ο συντονιστής της διαδήλωσης έδινε από τα μεγάφωνα οδηγίες για την κίνηση των διαδηλωτών, που πολύ θύμιζαν παραγγέλματα προς ταλαίπωρους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους φτωχομετανάστες ή νεοσύλλεκτους που έπαιρναν παραγγέλματα από συμπλεγματικό καραβανά. Μια δυναστική φωνή, ενημέρωνε γυναικόπαιδα εμφανέστατα άσχετα με το επάγγελμα του ναυτικού, για την περιφρούρηση των καταπελτών των πλοίων ώστε αυτά να μην αποπλεύσουν και να ταλαιπωρηθούν στον μέγιστο δυνατό αριθμό οι επιβάτες των νησιών. Αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός τους στόχος. Να ταλαιπωρηθεί ο κοσμάκης ώστε έτσι να μπορούν σήμερα να μιλούν οι φυλλάδες-κομματικά φερέφωνα για την επιτυχία της απεργίας των "ναυτικών". Από κοντά και οι εντεταλμένοι κομματικοί κοντυλοφόροι των εφημερίδων, των blogs και όλοι αυτοί οι "ανεξάρτητοι", "πειρατικοί" και ότι άλλο βάλλει ο νους του καθενός περιγράφοντας με ιδιαίτερη αυταρέσκεια τον εαυτό του ως ανεξάρτητο δημοσιογράφο. Όλη αυτή η ιστορία τι κατάφερε? Απλώς να ταλαιπωρηθεί ο κόσμος, να δοθεί ευκαιρία και βήμα σε κάθε λογής φαιδρούς προέδρους ενώσεων και παρα-ενώσεων να βγάλουν δημόσια τα δημοσιογραφικά τους απωθημένα με αστείες, ανόητες και ειρωνικές δηλώσεις, και τέλος να πάρουν μερικά ακόμα κομματικά εύσημα και ένσημα οι επαγγελματίες διαδηλωτές συγκεκριμένης, ακραίων απόψεων, κομματικής παράταξης. Φίλοι μου οι καιροί είναι δύσκολοι. Αν δεν το καταλάβουμε έγκαιρα όλοι μας και δεν στρωθούμε στην δουλειά με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης απέναντι στην νέα γενιά, δυστυχώς υποθηκεύουμε το μέλλον της και προετοιμάζουμε τους νέους Έλληνες να γίνουν οι μελλοντικοί παρίες και οικιακοί βοηθοί, (και όχι μόνον), των υπολοίπων Ευρωπαίων.