Η λύση στο πρόβλημα της χώρας μας είναι η άμεση συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.

Είναι επιτακτική ανάγκη να μειωθεί άμεσα ο δημόσιος τομέας και να γίνει άρση του καθεστώτος της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

Οι δύο παραπάνω παράγοντες είναι οι βασικές αιτίες για την κατάντια της Ελληνικής οικονομίας, και την δημιουργία ολόκληρων γενεών από ανεπαρκείς, τεμπέληδες, κρατικοδίαιτους και αντιπαραγωγικούς νέους ανθρώπους που ακούμπησαν την ανεπάρκεια και την ανασφάλεια τους σε μία υπηρεσία του δημόσιου ή/και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Επιπλέον η γιγάντωση του δημόσιου τομέα δημιούργησε στρατό ανίκανων και αλαζόνων Προέδρων, Διοικητών και Διευθυντών δημοσίων οργανισμών, οι οποίοι εάν δεν ήσαν ενδεδυμένοι τον κομματικό μανδύα του αφισοκολλητή, και δεν δρούσαν επί μακρόν ως παρατρεχάμενοι και Φιλιπινέζες πρωτοκλασάτων υπουργών και κομματικών στελεχών, όχι μόνον δεν θα είχαν την δυνατότητα να γίνουν πρόεδροι, διοικητές και διευθυντές αλλά, ορισμένοι από αυτούς, ούτε θυρωροί δεν θα μπορούσαν να διοριστούν με αξιοκρατικά κριτήρια σε κάποια σοβαρή εταιρεία του ιδιωτικού τομέα.

Και δεν αναφέρομαι σε απλά τυπικά προσόντα και «χαρτιά» που έτσι και αλλιώς είναι εύκολο να αποκτηθούν στις μέρες μας.

Αναφέρομαι σε ουσιαστικά προσόντα και σε επαγγελματικές διαδρομές που να αποδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος κομματικός εκλεκτός είναι ικανός για να του ανατεθεί η διοίκηση δημοσίων οργανισμών και ΔΕΚΟ.

Δυστυχώς ο δημόσιος τομέας είναι συνυφασμένος με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα το οποίο τοποθετεί τις διοικήσεις των οργανισμών του, ανάλογα με τα χιλιόμετρα κομματικής αφισοκόλλησης και την ποσότητα «σάλιου» που έχει σπαταλήσει ο κάθε υποψήφιος για την θέση προέδρου, διοικητού και διευθυντού των οργανισμών του δημόσιου τομέα.

Και επειδή, συνήθως οι έντονα κομματικοποιημένοι και οι με πολιτικές παρωπίδες άνθρωποι δεν είναι και ότι ευφυέστερο ή αποδοτικότερο κυκλοφοράει στην αγορά εργασίας, αναλαμβάνοντας ελέω του κυβερνητικού κόμματος μια ανώτερη διοικητική θέση για τέσσερα χρόνια, επιδίδονται σε ένα όργιο ρουσφετολογίας και αδιαφανούς διοίκησης του οργανισμού, λεηλατώντας τον υπερχρεώνοντας τον και παραδίδοντας τον στον επόμενο κομματικό πρόεδρο, διοικητή και διευθυντή αποσυρόμενοι ατιμώρητοι και «διαπρέποντας» στην συνέχεια σε ακαδημαϊκές ή άλλες θέσεις, στην αναρρίχηση των οποίων απαιτείται διακομματική συναίνεση για να συνεχιστεί του βόλεμα των ημετέρων αποτυχημένων κομματικών σφουγκοκολάριων.

Η μοναδική λύση στο πρόβλημα είναι η άμεση συρρίκνωση του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Και ή συρίκνωση του δημόσιου τομέα πρέπει να γίνει άμεσα. Τώρα. Γιατί η ανοχή των Ελλήνων πολιτών έχει φτάσει στα όρια της.

Όποιος Πρωθυπουργός καταλάβει το πρόβλημα και εργαστεί προς την κατεύθυνση της επίλυσης του, θα κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση παρέχοντας ουσιαστικές υπηρεσίες σε αυτήν την πολύπαθη χώρα.

Επιστολή του "Koursarou" προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

'Ελαβα το παρακάτω mail από τον φίλο που υπογράφει ως "Koursaros" και αφορά επιστολή του προς τον Πρόεδρο της βουλής των Ελλήνων.
Θεωρώ το κείμενο επίκαιρο και για αυτό το αναρτώ αυτούσιο.

Ναυτίλος

--------------------------------------------------

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Τα ενθαρρυντικά & παρήγορα μέτρα που λάβατε με τις περικοπές αποζημιώσεων για τους παροικούντες το Ελληνικό Κοινοβούλιο, έστειλαν μηνύματα αισιοδοξίας για την συλλογική προσπάθεια διάσωσης της Εθνικής οικονομίας μας.

Μέσα σε καιρούς δύσκολους & χαλεπούς, όπως αυτούς που ζούμε και ενώ το κράτος που αναλάβατε ως δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση, βυθίζεται.

Με ένα Πρωθυπουργό, ο οποίος με πάθος προσπαθεί να αποδείξει ότι θα φέρει την οικονομική ανάπτυξη του τόπου με διαφανείς, νόμιμους & δίκαιους τρόπους.

Τόσα χρόνια κύριε Πρόεδρε, εμείς οι μισθωτοί είμαστε που στηρίζουμε όλο το σύστημα (τίμιο και μη τίμιο). Τα «μέτρα» που ανακοινώθηκαν θίγουν και πάλι κυρίως τους μισθωτούς. Είμαστε η μόνιμη εύκολη λύση, αφού φορολογούμεθα στην πηγή και δεν έχουμε off-shore και δεν μπορούμε όλοι να αμειβόμαστε με «μαύρα».

Είμαστε οι ίδιοι που πληρώνουν μέχρι σήμερα όλα τα σπασμένα, είμαστε αυτοί που κουράστηκαν να πληρώνουν (μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει), ένα σκασμό χρήματα σε φόρους και ασφάλιση. Και τα πληρώνουμε σε ένα κράτος κι ένα ασφαλιστικό σύστημα που δεν μας προσφέρει το παραμικρό. Που πρέπει να πληρώνουμε επιπλέον για όσα στην υπόλοιπη Ευρώπη θεωρούνται δεδομένα (κι ας μην είναι «σοσιαλιστικές» κοινωνίες).

Αυτό το ανάπηρο κράτος που συντηρείται χάρη στους φόρους των «δουλοπάροικων» είναι όχι μόνο ανίκανο να παρέχει τα ελάχιστα, να πιάσει τη φοροδιαφυγή, αλλά είναι και βαθύτατα διεφθαρμένο. Σε όποιο τομέα και να ψάξουμε, από τους αρουραίους που ροκανίζουν τεράστια ποσά στη δημόσια υγεία, μέχρι τη διαχείριση των καυσίμων των ενόπλων δυνάμεων, το ποσό που εξανεμίζεται είναι τεράστιο. Και σ’ αυτή τη κρατική μηχανή που είναι ανίκανη να ανταποκριθεί στο ρόλο της αλλά έχει οργανώσει μια χαρά το πώς θα γίνονται οι κομπίνες και πως θα ρέει το λάδι, έρχεται τώρα το αναγκαίο «πάγωμα» των μισθών.

Εμείς, λοιπόν, οι Έλληνες μισθωτοί πολίτες, πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας, που τόσα δεινά υποφέρουμε τα τελευταία 36 έτη, από τους εθνοπατέρες μας πολιτικούς, με την μέχρι σήμερα εκφρασθείσα πολιτική τους, (οικονομική, εξωτερική, μεταρρυθμιστική, κ.α) και με το σκεπτικό ότι:

Πρώτον: Δεν υπάρχει διαφάνεια στο κράτος. Όμως το κράτος αποτελούμε όλοι εμείς και πρέπει να συμβάλλουμε. Και οι πολίτες θα μπορούσαν συμβάλλουν, αν έβλεπαν τους κρατούντες να δίνουν πρώτοι το παράδειγμα.(Κ. Στεφανόπουλος)

Δεύτερον: Θα αιμορραγήσουν έτι περισσότερο τα ταμεία του κράτους, την ώρα μάλιστα που υποτίθεται ότι η οικονομία της χώρας καταρρέει.

Τρίτον: Η προκλητική, επιπλέον, αποζημίωση των συμμετεχόντων βο(υ)λευτών (λες και δεν είναι η συμμετοχή τους μέρος των βουλευτικών καθηκόντων τους).

Τέταρτον (& κυριότερο): ουδέποτε μέχρι σήμερα καμία εξεταστική επιτροπή σκανδάλων, πλην μίας, (unfair) δεν κατέδειξε ενόχους, οι οποίοι να κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου & να καταδικαστήκαν, επειδή πράγματι ευθύνονταν,

Πέμπτον (& τελευταίο): Βέβαιοι και για αυτό το αποτέλεσμα των εξεταστικών σας επιτροπών

εκφράζουμε την παράκληση & απαίτηση μας όπως

Είτε ακυρώσετε τις εξεταστικές επιτροπές, επ’ ωφελεία της Εθνικής μας οικονομίας που φυλλοροεί & καταρρέει, ή οδηγηθείτε & ακολουθήσετε τις υποδείξεις του Ι. Καποδίστρια κατά την Δ’ Εθνοσυνέλευση:

«Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»

«…εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».

Οψόμεθα

--

Με ναυτικούς κανονιοβολισμούς

Koursaros

Για την οικονομική κατάντια της χώρας, θα πάει κανείς φυλακή?

Είναι άδικο αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας.

Οι πολιτικοί και οι πολιτευτές των κομμάτων της εξουσίας ,κακοδιοικούν απολαμβάνοντας ιδιαίτερων προνομίων, πλουτίζουν οι ίδιοι και «οι συνεργοί τους», και αφού καταστρέψουν την κρατική οικονομία υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας, αποσύρονται είτε σε πλουσιοπάροχη συνταξιοδότηση είτε αναλαμβάνοντας κρατικές ή κρατικοδίαιτες θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Δεν είναι δυνατόν η χώρα μας να ήλθε σε αυτήν την τραγική κατάσταση από μόνη της.

Κάποιος την διοικούσε και αποδεδειγμένα, πλέον, την κακο-διοικούσε.

Θα πάει κάποιος από τους υπευθύνους φυλακή?

Θα κατηγορηθεί κάποιος από τους κυβερνώντες για απιστία περί την διοίκηση ή έστω για βλακώδη ανικανότητα?

Και δεν μιλάμε για συντεχνιακές συγκαλύψεις με τα κολπάκια των εξεταστικών επιτροπών.

Μιλάμε για καταμερισμό ευθυνών και άμεση εκτέλεση ποινών.

Αν δεν γίνει αυτό προς γνώση κα παραδειγματισμό, τότε δεν υπάρχει κράτος δικαίου, αυτός ο τόπος δεν πρόκειται να σωθεί και το κράτος θα συνεχίσει να βουλιάζει στην ρεμούλα, στο βόλεμα των ημετέρων και θα υπόκειται την ληστρική διαχείριση των εκάστοτε κυβερνώντων.