Η λύση στο πρόβλημα της χώρας μας είναι η άμεση συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.

Είναι επιτακτική ανάγκη να μειωθεί άμεσα ο δημόσιος τομέας και να γίνει άρση του καθεστώτος της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

Οι δύο παραπάνω παράγοντες είναι οι βασικές αιτίες για την κατάντια της Ελληνικής οικονομίας, και την δημιουργία ολόκληρων γενεών από ανεπαρκείς, τεμπέληδες, κρατικοδίαιτους και αντιπαραγωγικούς νέους ανθρώπους που ακούμπησαν την ανεπάρκεια και την ανασφάλεια τους σε μία υπηρεσία του δημόσιου ή/και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Επιπλέον η γιγάντωση του δημόσιου τομέα δημιούργησε στρατό ανίκανων και αλαζόνων Προέδρων, Διοικητών και Διευθυντών δημοσίων οργανισμών, οι οποίοι εάν δεν ήσαν ενδεδυμένοι τον κομματικό μανδύα του αφισοκολλητή, και δεν δρούσαν επί μακρόν ως παρατρεχάμενοι και Φιλιπινέζες πρωτοκλασάτων υπουργών και κομματικών στελεχών, όχι μόνον δεν θα είχαν την δυνατότητα να γίνουν πρόεδροι, διοικητές και διευθυντές αλλά, ορισμένοι από αυτούς, ούτε θυρωροί δεν θα μπορούσαν να διοριστούν με αξιοκρατικά κριτήρια σε κάποια σοβαρή εταιρεία του ιδιωτικού τομέα.

Και δεν αναφέρομαι σε απλά τυπικά προσόντα και «χαρτιά» που έτσι και αλλιώς είναι εύκολο να αποκτηθούν στις μέρες μας.

Αναφέρομαι σε ουσιαστικά προσόντα και σε επαγγελματικές διαδρομές που να αποδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος κομματικός εκλεκτός είναι ικανός για να του ανατεθεί η διοίκηση δημοσίων οργανισμών και ΔΕΚΟ.

Δυστυχώς ο δημόσιος τομέας είναι συνυφασμένος με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα το οποίο τοποθετεί τις διοικήσεις των οργανισμών του, ανάλογα με τα χιλιόμετρα κομματικής αφισοκόλλησης και την ποσότητα «σάλιου» που έχει σπαταλήσει ο κάθε υποψήφιος για την θέση προέδρου, διοικητού και διευθυντού των οργανισμών του δημόσιου τομέα.

Και επειδή, συνήθως οι έντονα κομματικοποιημένοι και οι με πολιτικές παρωπίδες άνθρωποι δεν είναι και ότι ευφυέστερο ή αποδοτικότερο κυκλοφοράει στην αγορά εργασίας, αναλαμβάνοντας ελέω του κυβερνητικού κόμματος μια ανώτερη διοικητική θέση για τέσσερα χρόνια, επιδίδονται σε ένα όργιο ρουσφετολογίας και αδιαφανούς διοίκησης του οργανισμού, λεηλατώντας τον υπερχρεώνοντας τον και παραδίδοντας τον στον επόμενο κομματικό πρόεδρο, διοικητή και διευθυντή αποσυρόμενοι ατιμώρητοι και «διαπρέποντας» στην συνέχεια σε ακαδημαϊκές ή άλλες θέσεις, στην αναρρίχηση των οποίων απαιτείται διακομματική συναίνεση για να συνεχιστεί του βόλεμα των ημετέρων αποτυχημένων κομματικών σφουγκοκολάριων.

Η μοναδική λύση στο πρόβλημα είναι η άμεση συρρίκνωση του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Και ή συρίκνωση του δημόσιου τομέα πρέπει να γίνει άμεσα. Τώρα. Γιατί η ανοχή των Ελλήνων πολιτών έχει φτάσει στα όρια της.

Όποιος Πρωθυπουργός καταλάβει το πρόβλημα και εργαστεί προς την κατεύθυνση της επίλυσης του, θα κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση παρέχοντας ουσιαστικές υπηρεσίες σε αυτήν την πολύπαθη χώρα.