Μου έκανε εντύπωση το θέμα της απόπειρας αυτοκτονίας του νεαρού φοιτητή της νομικής, ο οποίος είχε επιλεγεί ως νομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Δεν θα σταθώ στην ανθρώπινη διάσταση του θέματος και εύχομαι γρήγορα περαστικά στον παραλίγο αυτόχειρα.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η συμπεριφορά του υπουργού και φοβάμαι ότι με τέτοιες νοοτροπίες, αυτή η χώρα δεν σώνεται με τίποτα.
O αρμόδιος υπουργός επέλεξε ως νομικό σύμβουλο για να διευθετήσει τα θέματα του Ελληνικού κράτους, ένα νεαρό φοιτητή-παιδί γνωστού του, ο οποίος δεν είχε καν πτυχίο νομικής.
Μετά την με τόσο τραγικό τρόπο αποκάλυψη της ενέργειας του, ο συμπαθής κατά τα άλλα υπουργός, αντί να βγεί και να δηλώσει δημόσια συγνώμη για το ατόπημα του, δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα σχετική επιθετική ανακοίνωση, την οποία αυτούσια παραθέτω στην κρίση σας :
….«Από χθες το πρωί και με αφορμή μια τραγική ανθρώπινη ιστορία που αφορά σε συνεργάτη μου, επιχειρείται ένας “μιντιακός” κανιβαλισμός κυρίως μέσω ίντερνετ, που προκαλεί πολλά ερωτήματα. Προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν νοσηρά σενάρια εκεί που η πραγματικότητα μιλά από μόνη της και δεν επιδέχεται απολύτως καμία αμφισβήτηση.
Επέλεξα να δώσω μια ευκαιρία σε ένα νέο άνθρωπο με ικανότητες, εντιμότητα και ευαισθησία, περιμένοντας καλή τη πίστη να μου προσκομίσει το πτυχίο του, χωρίς κανένα απολύτως οικονομικό κόστος για το Δημόσιο.
Καλώ όλους να σεβαστούν το νέο που ευτυχώς βρίσκεται στη ζωή και χρειάζεται τη στήριξη όλων μας για να βγει πιο δυνατός από αυτήν την περιπέτεια, όπως και την οικογένειά του που αυτές τις ώρες δοκιμάζεται. Επιτέλους, να σταματήσει τώρα η συνωμοσιολογία και τα αρρωστημένα σενάρια.»…
Και σας ερωτώ. Θα δινόταν ποτέ τέτοια «ευκαιρία» σε άλλον φοιτητή έστω και αριστούχο-πτυχιούχο της νομικής αν δεν ήταν γιος, ανιψιός ή φίλος , φίλου του υπουργού.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο αρμόδιος υπουργός δεν ήξερε καν αν ο συνεργάτης που επέλεξε είχε πτυχίο.
Πως λοιπόν γνώριζε τις ικανότητες του?
Με πια αξιοκρατικά κριτήρια έδωσε «ευκαιρία» στον συγκεκριμένο νέο?
Το συγκεκριμένο γεγονός πέρα από την ανθρώπινη τραγική πλευρά του, δείχνει και την τραγική κατάσταση της δημόσιας διοίκησης.
Ο δημόσιος τομέας, παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες για αξιοκρατία, προώθηση των ικανών και παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους Έλληνες, εξακολουθεί να δίνει ευκαιρίες σε ημέτερους, γνωστούς του γνωστού, συγγενείς, «ομόσταβλους» κομματικά και κατά την κρίση του εκάστοτε υπουργού, βουλευτή, διοικητή ΔΕΚΟ και όποιου άλλου κομματικού στελέχους ο οποίος διαφεντεύει με τον χειρότερο, δυστυχώς, τρόπο τις τύχες μας.
Για αυτό σας λέω φίλοι μου δεν πάμε καλά και ελπίζω τα ανακλαστικά του Πρωθυπουργού της χώρας να λειτουργήσουν μήπως κάποια ευλογημένη ώρα αρχίσουν να διορθώνονται τα κακώς κείμενα.
1 σχόλιο:
συνφωνω απολυτα με το άρθρο σου.
Δημοσίευση σχολίου