Το παρόν είναι προσωπικό διαδικτυακό ημερολόγιο (blog) που περιέχει αδέσμευτες, προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, καθώς και σημειώσεις-καταγραφές (αναρτήσεις) ειδήσεων και θεμάτων που βρήκα από άλλους δικτυακούς τόπους και κέντρισαν το ενδιαφέρον μου.

Οι καταγραφές (αναρτήσεις) σε αυτό το προσωπικό ημερολόγιο (blog), είναι για καθαρά προσωπική μου χρήση και ρητά δηλώνεται ότι απολύτως καμιά εμπορική εκμετάλλευση δεν προκύπτει από αυτό το blog.



Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Μεγάλη «επιτυχία» της απεργίας των «ναυτικών».

Η χώρα βαδίζει ολοταχώς στα χέρια του ΔΝΤ και εμείς «περί άλλα τυρβάζουμε».

Θλιβερό το θέαμα χθες στο λιμάνι του Πειραιά, να βλέπεις νέα παιδιά ζαλωμένα με ομοιόμορφα κοντάρια και πανώ, δασκαλεμένα από μεσόκοπους επαγγελματίες συνδικαλιστές, να κατοικοεδρεύουν χαζολογώντας στους καταπέλτες των πλοίων και μετά να «παρελαύνουν» σαν στρατιωτάκια με μόνο σκοπό να περάσει η ώρα τους, να δημιουργήσουν πρόβλημα στους απλούς πολίτες και να προβάλουν το κόμμα και την οργάνωση που τους σπονσονάρει κραυγάζοντας κούφια και ξύλινα συνθήματα.

Δεν πήγε ο κυρ Γιώργης που είχε έλθει για ιατρικές εξετάσεις από την Νάξο πίσω στο νησί του χθες και νίκησε «η Δημοκρατία» τους.

Εξοικονόμησαν καύσιμα οι εφοπλιστές από τα ανεκτέλεστα, κούφια στην ουσία δρομολόγια, της Τετάρτης και ίσως και της σημερινή ημέρας και τα παιδάκια επαναστάτες και οι μεσόκοποι ινστρούχτορες τους, νομίζουν ότι επέφεραν ένα ακόμα κτύπημα κατά του κατεστημένου.

Δεν μπορούσαν να μετακινηθούν ελεύθερα οι απλοί Έλληνες πολίτες του Πειραιά, και οι νεαροί που ζούν στον κόσμο που τους επέβαλαν οι κομματικοί αξιωματούχοι, νομίζουν ότι συμμετείχαν σε «μεγαλειώδη πορεία» που έδειξε την δύναμη των «εργαζομένων» και που θα ανατρέψει τις αστικές δομές ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.

Στον κόσμο τους τα ταλαίπωρα αυτά παιδιά που παρίσταναν τους ναυτικούς.

Δεν καταλαβαίνουν ότι τους εκμεταλλεύονται οι επαγγελματίες κομματικοί συνδικαλιστές για να κερδίσουν οι ίδιοι κομματική δόξα και γιατί όχι μια θέση ανάμεσα στους τριακόσιους της βουλής ή μια θέση στο Ευρωκοινοβούλιο?

Δεν καταλαβαίνουν ότι τον μόνο που «κτυπάνε» είναι ο απλός Έλληνας εργαζόμενος του μόχθου και της καθημερινότητας που στο όνομα της ελεύθερης κομματικής και συνδικαλιστικής έκφρασης του εμποδίζουν, έστω και για λίγο, το δικαίωμα στην εργασία και στην ελεύθερη μετακίνηση?

Έλεος πια. Ας βγάλουν τις κομματικές παρωπίδες αυτά τα νέα παιδιά ας πάψουν να παριστάνουν κάθε φορά «τους ναυτεργάτες» ή όποιον άλλο ρόλο τους επιβάλλει η κομματική τους δικτατορία και ας προσπαθήσουν να αγαπήσουν τον εαυτό τους, τους συμπολίτες και την χώρα τους, για να μην καταντήσουν σαν τους μετανάστες του πρώην ανατολικού μπλοκ ή των Αφρικανικών χωρών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: