Η ΑΠΕΡΓΊΑ «ΠΕΤΥΧΕ».

Διαβάζω δεξιά και αριστερά γραμμένο από διάφορους κομματικούς κοντυλοφόρους, ότι πέτυχε η απεργία στην οποία σύρθηκε η ΠΝΟ με αφορμή την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα.

Μπορεί να εξηγήσει κάποιος από αυτούς τους πάνσοφους κοντυλοφόρους τι ακριβώς πέτυχε η συγκεκριμένη απεργία?

Εγώ είδα κομματικά δασκαλεμένα παιδάκια που καμιά σχέση δεν είχαν με το ναυτικό επάγγελμα, να παρελαύνουν κρατώντας κομματικά πανό, μέσα στο λιμάνι και στους γύρω δρόμους του Πειραιά, σε σχηματισμό που θύμιζε άσχημες άλλες εποχές, και ακολούθως να εμποδίζουν την ελεύθερη μετακίνηση του απλού Έλληνα πολίτη με τα ακτοπλοϊκά πλοία.

Είδα αγανακτισμένους τουρίστες που έτυχαν κάκιστης υποδοχής και ακόμα χειρότερα έπεσαν θύματα ομηρείας στην χώρα που επέλεξαν να επισκεφτούν, να γνωρίσουν, και να αφήσουν τα χρήματα τους. Ποιος νομίζει ότι οι συγκεκριμένοι τουρίστες θα σκεφθούν να επισκεφθούν ξανά την χώρα μας?

Είδα επαγγελματίες συνδικαλιστές να μην τολμούν να τα βάλλουν στην ουσία με τους εφοπλιστές, αλλά να είναι πάντα εναντίον του απλού Έλληνα πολίτη. Τις ημέρες που επιλέγεται να γίνει απεργία (Δευτέρα κλπ) συνήθως ταξιδεύουν, προς και από τον Πειραιά λίγοι νησιώτες μας για δουλειές ή για λόγους υγείας και τα ακτοπλοϊκά πλοία ταξιδεύουν με ελάχιστους επιβάτες και κατά συνέπεια με ζημία.

Ο Πειραιάς ήταν κάποτε το κέντρο της Μεσογειακής κρουαζιέρας.

Πέραν των ναυτικών, χιλιάδες Έλληνες δούλευαν από την έλευση των κρουαζιερόπλοιων στα Ελληνικά λιμάνια.

Εταιρείες που εφοδίαζαν τα κρουαζιερόπλοια, επισκευαστικές εταιρείες της ζώνης που εφοδίαζαν με ανταλλακτικά και έκαναν μικροεπισκευές στα ελλιμενισμένα κρουαζιερόπλοια, τα καταστήματα που πουλούσαν εμπορεύματα στους ξένους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων και έτσι η χώρα είχε μια ακόμα μεγάλη πηγή εισοδήματος.

Οι αγκυλωμένοι κομματικοί επαγγελματίες συνδικαλιστές, με μόνο γνώμονα το κομματικό και το προσωπικό τους συμφέρον κατάφεραν και «πέτυχαν» να μετατοπίσουν το κέντρο της μεσογειακής κρουαζιέρας από το λιμάνι του Πειραιά στα λιμάνια της Μασσαλίας και της Βαρκελώνης.

Αλλά τους κομματικούς επαγγελματίες συνδικαλιστές δεν τους ενδιαφέρει η τύχη του απλού Έλληνα πολίτη.

Τους ενδιαφέρει απλώς να δείξουν τα ΜΜΕ τα κομματικά τους πανό και την «μαχητικότητα» τους (έναντι ποίου άραγε?), ώστε να βγουν την επόμενη οι κομματικοί κοντυλοφόροι και να γράψουν διθυραμβικά «Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΤΥΧΕ».

Συγχαρητήρια λοιπόν γιατί με αυτό το σκεπτικό, πράγματι η απεργία ΠΕΤΥΧΕ.

Οι «εργατοπατέρες» έχουν βάλλει πλώρη να καταστρέψουν την Ελληνική ακτοπλοΐα.

Μόνο οι Έλληνες επαγγελματίες-κομματικοί συνδικαλιστές θα μπορούσαν να το σκεφτούν αυτό.

Επειδή ο Πρωθυπουργός ανήγγειλε την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, και αφού δεν υπάρχουν πλέον Ελληνικά κρουαζιερόπλοια, για να δηλώσουν την παρουσία τους οι εργατοπατέρες κάνουν απεργία στα ακτοπλοικά πλοία.

Το έχω ξαναπεί και θα με θυμηθείτε.

Μετά την Πειραϊκή-Πατραϊκή την Πιρέλι και τόσες άλλες εταιρείες οι επαγγελματίες-κομματικοί συνδικαλιστές έχουν βάλει πλώρη να καταστρέψουν και την Ελληνική ακτοπλοΐα.

Οταν δεν θα υπάρχουν Ελληνικά ακτοπλοϊκά πλοία, γιατί έτσι όπως πάμε δεν θα υπάρχουν ούτε πλοία ούτε Έλληνες ναυτικοί, τότε οι επαγγελματίες-κομματικοί συνδικαλιστές (γιατί αυτοί θα υπάρχουν πάντα), θα κάνουν απεργίες και θα σταματούν τα δρομολόγια του ηλεκτρικού

Ποιοι κατέστρεψαν την χώρα? Θα πληρώσει κανένας για τα λάθη, την ανεπάρκεια, τις μίζες και τις κλεψιές?

Είμαστε λοιπόν στα νύχια του ΔΝΤ, η χώρα έχει διασυρθεί, έχει χάσει την αξιοπιστία της διεθνώς, και έρχονται για όλους μας πολύ δύσκολες οικονομικά ώρες.

Είναι απόλυτα άδικο για την χώρα και τους Έλληνες το γεγονός ότι κανένας από τους ανεπαρκείς ή/και κλέφτες πολιτικούς δεν είναι αυτήν την στιγμή στην φυλακή.

Στο τέλος θα πιστέψουμε ότι πιο τίμιοι στην ανοησία τους ήταν οι πρωτεργάτες της χούντας, γιατί κανένας από αυτούς δεν πλούτισε και οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή.

Και οι πολιτικοί που μας κυβερνούν?

Τι γίνεται με αυτούς?

Κουτοπόνηρα ανόητα ανθρωπάκια πολλοί από αυτούς, διόριζαν, διόγκωναν τον δημόσιο τομέα, χρέωναν γενιές Ελλήνων με τις επιλογές τους και αφού κατέστρεψαν την χώρα αντί να δικαστούν και να μπουν φυλακή, τους δώσαμε παχυλούς βουλευτικούς μισθούς και συντάξεις, αστυνομικούς να τους φυλάνε και να τους κάνουν θελήματα και γελάνε εις βάρος των κορόιδων, του Ελληνικού λαού εν προκειμένω.

Αφού κανένας από τους πολιτικούς δεν φταίει και δεν πληρώνει για το κατάντημα της χώρας, αυτό σημαίνει συγκάλυψη και συνυπευθυνότητα.

Μπορούμε και εμείς να υποθέσουμε λοιπόν ότι είναι όλοι τους ψεύτες, ανεπαρκείς και κλέφτες.

Γιατί μην μου πείτε ότι όλοι οι πολιτικοί είναι τίμιοι, άμεπτοι και αθώες περιστερές?

Και τέλος πάντων αφού γίνονται παντού περικοπές και ο λαός στενάζει, μήπως πρέπει οι πολιτικοί μας ταγοί να δώσουν το παράδειγμα και να μειώσουν τις δαπάνες του Ελληνικού κοινοβουλίου τουλάχιστον κατά 50% ?

Χρειαζόμαστε 300 βουλευτές? Νομίζω ότι 150 βουλευτές είναι υπεραρκετοί για μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα.

Ας σοβαρευτούμεεε!!!!!!

Διαβάζω τις τελευταίες ημέρες σε διάφορα blogs αλλά και στα ΜΜΕ αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τον ρόλο του επαγγελματικού-κομματικού συνδικαλισμού και αν βοηθάει η ύπαρξη του στην βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Κατ αρχήν σε όποια εταιρεία μπήκε ο κομματικός-επαγγελματικός συνδικαλισμός οι εταιρείες αυτές οδηγήθηκαν σταδιακά στην πτώχευση.

Κατηγορούμε τους επιχειρηματίες, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές για συγκέντρωση κεφαλαίων και για εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Και όμως στις δύσκολες εποχές που ζούμε το ζητούμενο για τον κάθε εργαζόμενο είναι να εργάζεται σε μία κραταιά οικονομικά εταιρεία η οποία του διασφαλίζει το δικαίωμα στην εργασία, τις αξιοπρεπείς μηνιαίες αποδοχές του, την ηρεμία του και του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς την οικογένεια του.

Όλα τα παραπάνω μια μεγάλη ιδιωτική εταιρεία, εφόσον έχει κέρδη μπορεί να τα παρέχει στον εργαζόμενο.

Αν δεν έχει κέρδη η πορεία της εταιρείας θα είναι φθίνουσα, σταδιακά θα οδηγηθεί στην πτώχευση ή στην αναστολή των δραστηριοτήτων της και ο εργαζόμενος στην ανεργία.

Δυστυχώς ο λόγος ύπαρξης των κομματικών-επαγγελματιών εργατοπατέρων είναι η διείσδυση και η δημιουργία αναστάτωσης στις μεγάλες εταιρείες που απασχολούν πάνω από 50 εργαζομένους. Εκεί που οι συνθήκες εργασίας είναι συνήθως καλές για τους εργαζομένους, οι οποίοι ευημερούν όσο ευημερούν και οι ισολογισμού των εταιρειών.

Δεν ενδιαφέρει τους εργατοπατέρες και δεν έχουν δύναμη στις μικρές εταιρείες όπου υπάρχει μικρός αριθμός εργαζομένων γιατί εκεί αφενός ο εργοδότης έχει πολύ στενή σχέση και έλεγχο στο ολιγάριθμο προσωπικό του, αλλά και η περίπτωση δημιουργίας «τζερτζελέ» από τους εργατοπατέρες δεν ενδιαφέρει και δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ.

Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα εταιρειών όπου οι εργατοπατέρες συνέβαλλαν να οδηγηθεί στην ανεργία μεγάλος αριθμός εργαζομένων και φυσικά το όνειρο περί δημιουργίας κρατικών εταιρειών και δημόσιων οργανισμών «δια πάσα νόσον και πάσα μαλακία» είδαμε που οδήγησε την χώρα μας.

Το πρόβλημα για τους εργατοπατέρες είναι ότι οι εργαζόμενοι κατάλαβαν πια το ρόλο τους κοινώς «τους πήρανε χαμπάρι».

Για αυτό και κατά τις πρόσφατες «απεργίες» της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ τους καταπέλτες των πλοίων φύλαγαν κυρίως νέα παιδιά-κομματικά οργανωμένα που προφανέστατα δεν καμία σχέση με το ναυτικό επάγγελμα.

Ούτως ή άλλως εάν κλείσουν ακόμα μια-δυο ακτοπλοϊκές εταιρείες, ούτε οι εργατοπατέρες-ινστρούχτορες, ούτε αυτά τα παιδάκια (δυνάμεις δράσεως) θα έχουν πρόβλημα. Αυτοί θα πάρουν τα πανό τους και θα πάνε στον επόμενο Ελληνικό εργασιακό κλάδο που έχει σειρά.

Το πρόβλημα θα το έχουν οι ναυτικοί που θα μείνουν άνεργοι και θα καταντήσουν να πουλάνε κουλούρια στην Ακτή Μιαούλη, όπως τον Λευτέρη τον πρώην λοστρόμο.

«Ο λόγος και ο αντίλογος ή πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».

Κάποιος κοινός αναγνώστης του blog μου και του blog «Πειρατικό ρεπορτάζ», απέστειλε στην εκλεκτή και έγκριτη δημοσιογράφο κυρία Δώρα Βογιατζάκη το προηγούμενο post μου, το οποίο αναρτήθηκε στο http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2010/04/blog-post_4091.html  συνοδευόμενο με σχόλιο της κυρίας Βογιατζάκη.

Πάνω στο σχόλιο της κυρίας Βογιατζάκη, την οποία παρεπιμπτόντως δηλώνω ότι την θεωρώ ικανότατη δημοσιογράφο, την σέβομαι και την εκτιμώ, έχω να κάνω τα παρακάτω ερωτήματα:

1. Από ποια κρουαζιερόπλοια θα χαθούν οι θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτικών με την άρση του καμποτάζ?
2. Πόσες είναι οι θέσεις των Ελλήνων ναυτικών στην κρουαζιέρα, που προστατεύονται από το καμποτάζ?
3. Συμφωνούμε στο ότι μεγαλύτερος αριθμός αφιξοαναχωρήσεων κρουαζεροπλοίων στα Ελληνικά λιμάνια θα συμβάλει στην τόνωση του τουρισμού και της εθνικής οικονομίας?

Δυστυχώς κυρία Βογιατζάκη, ο άκρατος και «επαγγελματικός» συνδικαλισμός συνέβαλε τα μάλα στον αφανισμό της «βιομηχανίας» της Ελληνικής κρουαζιέρας και το καμποτάζ εδώ και χρόνια είναι «πουκάμισο αδειανό».

Αφού αφανίσαμε την Ελληνική κρουαζιέρα, από πλευράς "ναυτιλίας" το μόνο «πεδίο δράσεως» που «πουλάει» στα ΜΜΕ και που έχει μείνει για τους επαγγελματίες-κομματικούς συνδικαλιστές είναι η Ελληνική ακτοπλοΐα.

Σειρά τώρα λοιπόν στο «θεάρεστο» έργο τους έχει η ακτοπλοΐα.

Και φοβάμαι ότι θα έχει και αυτή την τύχη των Ελληνικών κρουαζεροπλοίων, της Πειραικής-Πατραικής, της Πιρέλι και τόσων άλλων βιομηχανιών και υπηρεσιών που προσέφεραν τόσες θέσεις εργασίας οι οποίες χάθηκαν δια παντός με κύρια ευθύνη του άκρατου επαγγελματικού, κομματικού και αγκυλωμένου συνδικαλισμού .

Για αυτό δυστυχώς, συμφωνώ μαζί σας ότι «πίσω έχει αχλάδα την ουρά».

Μεγάλη «επιτυχία» της απεργίας των «ναυτικών».

Η χώρα βαδίζει ολοταχώς στα χέρια του ΔΝΤ και εμείς «περί άλλα τυρβάζουμε».

Θλιβερό το θέαμα χθες στο λιμάνι του Πειραιά, να βλέπεις νέα παιδιά ζαλωμένα με ομοιόμορφα κοντάρια και πανώ, δασκαλεμένα από μεσόκοπους επαγγελματίες συνδικαλιστές, να κατοικοεδρεύουν χαζολογώντας στους καταπέλτες των πλοίων και μετά να «παρελαύνουν» σαν στρατιωτάκια με μόνο σκοπό να περάσει η ώρα τους, να δημιουργήσουν πρόβλημα στους απλούς πολίτες και να προβάλουν το κόμμα και την οργάνωση που τους σπονσονάρει κραυγάζοντας κούφια και ξύλινα συνθήματα.

Δεν πήγε ο κυρ Γιώργης που είχε έλθει για ιατρικές εξετάσεις από την Νάξο πίσω στο νησί του χθες και νίκησε «η Δημοκρατία» τους.

Εξοικονόμησαν καύσιμα οι εφοπλιστές από τα ανεκτέλεστα, κούφια στην ουσία δρομολόγια, της Τετάρτης και ίσως και της σημερινή ημέρας και τα παιδάκια επαναστάτες και οι μεσόκοποι ινστρούχτορες τους, νομίζουν ότι επέφεραν ένα ακόμα κτύπημα κατά του κατεστημένου.

Δεν μπορούσαν να μετακινηθούν ελεύθερα οι απλοί Έλληνες πολίτες του Πειραιά, και οι νεαροί που ζούν στον κόσμο που τους επέβαλαν οι κομματικοί αξιωματούχοι, νομίζουν ότι συμμετείχαν σε «μεγαλειώδη πορεία» που έδειξε την δύναμη των «εργαζομένων» και που θα ανατρέψει τις αστικές δομές ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.

Στον κόσμο τους τα ταλαίπωρα αυτά παιδιά που παρίσταναν τους ναυτικούς.

Δεν καταλαβαίνουν ότι τους εκμεταλλεύονται οι επαγγελματίες κομματικοί συνδικαλιστές για να κερδίσουν οι ίδιοι κομματική δόξα και γιατί όχι μια θέση ανάμεσα στους τριακόσιους της βουλής ή μια θέση στο Ευρωκοινοβούλιο?

Δεν καταλαβαίνουν ότι τον μόνο που «κτυπάνε» είναι ο απλός Έλληνας εργαζόμενος του μόχθου και της καθημερινότητας που στο όνομα της ελεύθερης κομματικής και συνδικαλιστικής έκφρασης του εμποδίζουν, έστω και για λίγο, το δικαίωμα στην εργασία και στην ελεύθερη μετακίνηση?

Έλεος πια. Ας βγάλουν τις κομματικές παρωπίδες αυτά τα νέα παιδιά ας πάψουν να παριστάνουν κάθε φορά «τους ναυτεργάτες» ή όποιον άλλο ρόλο τους επιβάλλει η κομματική τους δικτατορία και ας προσπαθήσουν να αγαπήσουν τον εαυτό τους, τους συμπολίτες και την χώρα τους, για να μην καταντήσουν σαν τους μετανάστες του πρώην ανατολικού μπλοκ ή των Αφρικανικών χωρών.

Βάλτε την Τζούλια στην Βουλή.

Να δω την Τζούλια βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου και τον Μένιο διευθυντή του πολιτικού της γραφείου και αργότερα Πρόεδρο δημόσιου οργανισμού ... και τι στον κόσμο.

Εδώ που τα λέμε από ποιότητα η πολιτική μας ζωή είναι «αστα να πάνε».

Και μη χειρότερα Θεέ μου.

Τα σκουπιδοκάναλα της ιδιωτικής τηλεόρασης,

Τον ρόλο της «Διάπλασης των παίδων» έχει αναλάβει, δυστυχώς, στον καιρό μας συγκεκριμένο τηλεοπτικό σκουπιδοκάναλο της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Θα μου πείτε ελεύθερη αγορά έχουμε, ισχύει ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης και όποιος δεν γουστάρει τα τηλεοπτικά σκουπιδοκάναλα μπορεί να αλλάξει κανάλι.

Αμ δεν είναι έτσι.

Οι νεαρότερης ηλικίας κυρίως άνθρωποι, απογοητευμένοι από τα πολιτικά κόμματα και την κοινωνική αδικία, χωρίς οράματα, κατευθύνσεις και όνειρα «αρπάζονται» από το εύπεπτο, το ρηχό, το προκλητικό και το ανούσιο.

Για αυτό και η σχετικά υψηλή τηλεθέαση του συγκεκριμένου ιδιωτικού τηλεοπτικού καναλιού που καθημερινά «ταΐζει» με τηλεοπτικά σκουπίδια τους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο τηλεθεατές του, ενώ η δημιουργία στρεβλών προτύπων και η «ταύτιση» των νέων και απαίδευτων ανθρώπων με τα προβαλλόμενα στρεβλά κοινωνικά πρότυπα είναι θέμα ωρών τηλεθέασης.

Δήθεν σοβαρός δημοσιογράφος, εκφωνητής ειδήσεων του κεντρικού δελτίου, προβάλει ως «είδηση» ότι πιο ανόητο, χυδαίο, φτηνό και ελεεινό κοινωνικό σκουπίδι υπάρχει στην σημερινή Ελληνική κοινωνική πραγματικότητα με μια βλακώδη και ταυτόχρονα πομπώδη σοβαροφάνεια, ενώ η καθημερινή προβολή της κάθε ανόητης κορασίδας, ρηχών καλλιτεχνών, και κραγμένων προαγωγών, το προμοτάρισμα νέων υπό έκδοση πορνοπαραγωγών και η προβολή στρεβλών κοινωνικών προτύπων, κάθε άλλο παρά αθώα είναι και η ευθύνη των ιδιοκτητών και των καναλαρχών του συγκεκριμένου τηλεοπτικού καναλιού είναι μεγάλη.

Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε αποκλείοντας τα τηλεοπτικά σκουπιδοκάναλα από την καθημερινή τηλεοπτική μας ρουτίνα,

Θα γίνει…του ZENITH.

Εδώ ο κόσμος καίγεται και το ZENITH χτενίζεται.

Η ιδιωτική τηλεόραση αντί να προβάλει άξια και υγιή κοινωνικά πρότυπα, εξακολουθεί να ασχολείται με την Τζούλια, την Σάσα, την Δήμητρα και την κάθε λογής αμόρφωτη κορασίδα που καίγεται να εξαργυρώσει και να αναλώσει τα φυσικά της προσόντα στον βωμό του εύκολου κέρδους.

Η πρόσφατες συλλήψεις ανόητων πλην όμως επικίνδυνων νεαρών ή/και μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων, που από ανία, βλακεία, και παντελή έλλειψη ουσιαστικής κοινωνικής παιδείας βρήκαν λόγο ύπαρξης και επιβεβαίωσης του ανύπαρκτου εγώ τους στις τάξεις της τρομοκρατίας, κατάφεραν προσωρινά να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από το μεγάλο θέμα της πιθανότητας πτώχευσης της χώρας.

Μέσα σε όλο αυτό το κοινωνικό και εθνικό μπάχαλο, οι συνδικαλιστικές ενώσεις των ναυτικών ετοιμάζουν κινητοποιήσεις κατά της άφιξης σε Ελληνικά λιμάνια κρουαζιερόπλοιου με κοινοτική σημαία με το αιτιολογικό της μη επάνδρωσης του και με Έλληνες ναυτικούς.

Αν δεν επικρατήσει η σύνεση, το συγκεκριμένο γεγονός θα βάλει ένα ακόμα λιθαράκι στο κενοτάφιο της Ελληνικής κρουαζιέρας και θα επιδεινώσει το πρόβλημα της φετινής τουριστικής ύφεσης που, προφανέστατα πια, θα πλήξει τον τόσο προσοδοφόρο για την χώρα μας κλάδο του τουρισμού.

Πέραν των πραγματικών συνδικαλιστών ναυτικών και οι κομματικοί διαδηλωτές, με μοναδικό σκοπό να δηλώσουν την παρουσία τους και να κερδίσουν πόντους στην κομματική και συνδικαλιστική ιεραρχία, «ακονίζουν» τα πλακάτ τους και ετοιμάζονται για νέες «δράσεις» οι οποίες τον μόνο που δεν θα ωφελήσουν είναι ο Έλληνας εργαζόμενος πολίτης.

Το έχουμε πει και παλαιότερα. Αν δεν κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος της Ελληνικής οικονομίας, δεν σοβαρευτούμε όλοι μας και δεν ξεκινήσουμε μια εθνική υπερπροσπάθεια, η χώρα μας δεν σώζεται με τίποτα.

Το επόμενο βήμα για κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Τα κατάφερε φαίνεται ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και διασφαλίσαμε δανεισμό 30 εκατομμυρίων ευρώ με ευνοϊκές, για την παρούσα κατάσταση, συνθήκες.

Τώρα πρέπει όλοι να κάνουμε το επόμενο βήμα.

Η κυβέρνηση να ανασκουμπωθεί να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με ικανά και ει δυνατόν άφθαρτα στελέχη, να προβεί στο συμμάζεμα και στην συρρίκνωση των κάθε λογής δημόσιων και κρατικών οργανισμών και παράλληλα να προβεί σε δράσεις ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας.

Προκειμένου να αποφύγουμε απολύσεις στον δημόσιο τομέα, καλό θα είναι να περάσει νόμος ο οποίος να απαγορεύει με ποινή φυλάκισης για τους παραβάτες, την οποιαδήποτε πρόσληψη προσωπικού στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία.

Η αντιπολίτευση πρέπει να σταματήσει τις βλακώδεις αντιπολιτευτικές κορώνες, και αφού κάνει την αυτοκριτική της, ας απαντήσει στον Ελληνικό λαό πως κατάφερε να φέρει την χώρα σε αυτό το χάλι.

Ας απαντήσει με τι κριτήρια έγιναν οι τοποθετήσεις των προέδρων και των διοικητών οργανισμών.

Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να τοποθετεί μια κυβέρνηση πρόεδρο σημαντικού για την οικονομία της χώρας οργανισμού, έναν νεαρό ο οποίος δεν έχει διοικήσει ούτε ένα περίπτερο στον ιδιωτικό τομέα και το μοναδικό του προσόν να είναι ότι υπήρξε ορτινάντσα στο γραφείο υπουργού φίλου του πρώην πρωθυπουργού?

Έλεος πια. Πώς να πάει μπροστά αυτή η χώρα κ. Σαμαρά?

Πως θέλετε ο Ελληνικός λαός να δει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως σοβαρή εναλλακτική λύση για την διακυβέρνηση της χώρας?

Περισσεύει το θράσος σε μερικούς από τους πολιτικούς μας.

Το θράσος, η υποκρισία, η αλαζονεία και η ασυνέπεια, δυστυχώς είναι το βασικό γνώρισμα πολλών από τους πολιτικούς της χώρας μας.

Ο πρώην Πρωθυπουργός αφού κυβέρνησε την χώρα για πέντε χρόνια φέρνοντας την σε αυτό το κακό χάλι, απολαμβάνει «ανενόχλητος» τις βόλτες του στην Ευρώπη και ανασυγκροτεί τις δυνάμεις του σκεπτόμενος την «δυναμική» επάνοδο του στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Εν ενεργεία πρωτοκλασάτος και βαρέως τύπου Υπουργός εξαντλεί την ευθιξία του κάνοντας αγωγές, αγνοώντας προκλητικά την κοινή γνώμη που εξαγριώνεται όλο και περισσότερο με πρόσφατα γεγονότα αρμοδιότητας του υπουργείου του που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Ας μας αποδείξει ο συγκεκριμένος Υπουργός στην πράξη και όχι στα λόγια, αυτά που για κατά καιρούς μας παραμυθιάζει στις κάθε λογής τηλεοπτικές του εμφανίσεις και στις συνεντεύξεις του στα ΜΜΕ και μετά να τα ξαναπούμε.

Οι δημοκρατικές αρχές, ο σεβασμός στην αρχή της ισονομίας των πολιτών, και το ηθικό ανάστημα των πολιτικών αποδεικνύεται με πράξεις καθημερινά και όχι με λόγια του αέρα και πολιτικάντικες πρακτικές.

Και ο σεβασμός κερδίζεται δεν επιβάλλεται.

Από λόγια και εξαγγελίες έχουμε χορτάσει.

Από πράξεις ουσίας και από πολιτικούς με αρ..δια πάσχουμε.

Ο λαός μας λέει ότι «Ο Βαγγέλης ή ο Μανώλης (δεν θυμάμαι το όνομα), με τα λόγια κτίζει ανώγια και κατώγια».

Και τέλος θα ήταν καλό να μάθουμε τι ποσό κατέθεσαν οι Έλληνες πολιτικοί στον τραπεζικό λογαριασμό που άνοιξε ο Πρόεδρος της Βουλής για την μείωση του χρέους της χώρας μας.

Ο Πάρις στο Ναυτικό.

Η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του Πολεμικού Ναυτικού σε καιρούς δύσκολους για την χώρα, με τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον στρατεύσιμο Πάρι, δυστυχώς απέδειξαν πόσο «λίγοι» είναι.

Είναι απαράδεκτο όταν ο μέσος Έλληνας στρατεύσιμος δυσκολεύεται τις πρώτες ημέρες της θητείας του να πάρει ολιγοήμερη άδεια, ο γόνος της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας να μετατίθεται στο γραφείο του Α/ΓΕΝ και αμέσως να λαμβάνει το σύνολο της αδείας που δικαιούται στην διάρκεια της θητείας του.

Και αυτός καλά κάνει.

Εξάλλου έτσι τον μάθανε. Να μην κάνει τίποτα και να τα έχει όλα. Αλλά αυτό είναι θέμα δικό του και της οικογένειας του.

Εμείς όμως ως Έλληνες πολίτες, ας αναλογιστούμε το πολιτικό και στρατιωτικό «ανάστημα» του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού αυτής της χώρας.

Δυστυχώς είναι ανάστημα νάνων.

Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να μας διοικούν με πνεύμα δικαιοσύνης και ισονομίας?

Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι στα πλαίσια της εκτέλεσης των καθηκόντων που τους εμπιστεύτηκε ο Ελληνικός λαός, δεν υποκύπτουν στα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των ισχυρών?

Είναι δυνατόν η άμυνα και το μέλλον της χώρας μας να βρίσκεται στα χέρια αντρών που σκέπτονται, συμπεριφέρονται και ενεργούν με αυτόν τον τρόπο έναντι των κάθε λογής «συμφερόντων» ?

Πασχαλινές Ευχές.

Εύχομαι σε όλους καλό Πάσχα, με Υγεία και Ευτυχία.