Το παρόν είναι προσωπικό διαδικτυακό ημερολόγιο (blog) που περιέχει αδέσμευτες, προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, καθώς και σημειώσεις-καταγραφές (αναρτήσεις) ειδήσεων και θεμάτων που βρήκα από άλλους δικτυακούς τόπους και κέντρισαν το ενδιαφέρον μου.

Οι καταγραφές (αναρτήσεις) σε αυτό το προσωπικό ημερολόγιο (blog), είναι για καθαρά προσωπική μου χρήση και ρητά δηλώνεται ότι απολύτως καμιά εμπορική εκμετάλλευση δεν προκύπτει από αυτό το blog.



Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Έρχονται εξαιρετικά δύσκολες μέρες.

Έρχεται, ίσως, ο πιο δύσκολος οικονομικά χειμώνας από την μεταπολίτευση και μετά.
Οι τουριστική σαιζόν πλησιάζει στο τέλος της, οι τουριστικές επιχειρήσεις θα κάνουν ταμείο και τα αρνητικά τους αποτελέσματα θα προστεθούν σε αυτά των εκατοντάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των καταστημάτων λιανικού εμπορίου, που κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Η ανεργία υπάρχει περίπτωση να φθάσει ακόμα και στο 15% -μιλάμε για τους επίσημα εγγραφέντες ανέργους- , και οι πολιτικοί της χώρας περί άλλα τυρβάζουν ασχολούμενοι με τις δημοτικές εκλογές και την αύξηση της εκλογικής τους πελατείας.

Η κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας είναι πια μη αναστρέψιμη και αν συνεχίσουμε με το ίδιο βιολί, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία, η χώρα θα βρίσκεται σε βαθειά οικονομική ύφεση.

Είναι καιρός έστω και στο παρά πέντε ο πρωθυπουργός της χώρας να πάρει κρίσιμες και θαρραλέες αποφάσεις.

Αν θέλει και αντέχει να συνεχίσει να κυβερνά την χώρα πρέπει να σηκώσει τα μανίκια όχι για επικοινωνιακούς λόγους, (βλέπε Ομπάμα), αλλά για να στρωθεί και να δουλέψει πραγματικά, για να βγει η χώρα από την ύφεση.
Πρέπει να δουλέψει σκληρά και αποτελεσματικά, και αυτός και οι στρατιές των υπουργών, υφυπουργών, συμβούλων, διευθυντών, παραδιευθυντών και υπαλλήλων που πληρώνονται με τον ιδρώτα του Έλληνα πολίτη.
Πρέπει να περικοπούν άμεσα και δραστικά οι δαπάνες του δημόσιου και το ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Καμιά σπατάλη δεν δικαιολογείται και δεν επιτρέπεται πλέον.
Ούτε η μαύρη τρύπα του ΟΣΕ, ούτε οι τερατώδεις σε σχέση με τον μισθό του μέσου Έλληνα μισθοί των βουλευτών και των κάθε λογής στελεχών του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, ούτε οι σπατάλες και η κατάντια των δημοσίων νοσοκομείων.

Τέρμα στην καταλήστευση του δημόσιου χρήματος.

Και αφού κανένας δεν πήγε φυλακή για τα μέχρι τώρα κλεμμένα, φοβάμαι ότι η επερχόμενη βαθειά οικονομική κρίση και η ανέχεια θα βγάλει τους ανθρώπους στους δρόμους, και αλίμονο σε όποιον από τους κρατούντες πέσει στην πλώρη του αγανακτισμένου όχλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: