Η οικονομία της χώρας πνέει στα λοίσθια και οι μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής σκηνής, δυστυχώς, δεν έχουν την ικανότητα να βγάλουν την χώρα από το οικονομικό και κοινωνικό τέλμα στο οποίο την βύθισαν οι προκάτοχοι τους.
Και ο κάθε πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών γνωρίζει πως όπου δεν υπάρχει ανάπτυξη δεν υπάρχει καμιά ελπίδα βιώσιμης ανάκαμψης.
Οι ανεπάγγελτοι πολιτικοί φωστήρες μας και οι όμοιοι τους σύμβουλοι, πιστεύουν ότι με την συνεχή επιβολή φόρων, με την απομύζηση και το στραγγάλισμα του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνικής επιχείρησης, θα αποτρέψουν την χρεοκοπία της χώρας.
Πλανώνται πλάνην οικτρά.
Φαίνεται ότι ο αδελφός του πρωθυπουργού κ. Νίκος Παπανδρέου έχει καταλάβει απόλυτα το πρόβλημα. Δεν πάνε να βάλουν φορολογία 45% ή και 60%, εάν οι επιχειρήσεις κλείσουν και το μηδέν του 60% που θα εισπράξουν από αυτές, πάλι μηδέν θα είναι.
Είναι μονόδρομος.
Απαιτείται άμεση συρρίκνωση του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ώστε να περιοριστεί στα θέματα κοινωνικής πρόνοιας και οικονομικών ελέγχων.
Mείωση των δημοσιονομικών δαπανών και περιορισμοί κάθε μορφής παράλογων και χαριστικών παροχών ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εκπονηθεί αναπτυξιακό σχέδιο που θα δίνει ανάσα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είναι και η ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας.
Εάν οι οικονομικοί μας φωστήρες δεν κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση και εξακολουθήσουν να ασχολούνται μόνον με την επιβολή φοροεισπρακτικών μέτρων που μόνον βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα έχουν, τότε το παιχνίδι είναι από χέρι χαμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου