Πάγωσε η τσιμινιέρα

Θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Ένας λαός εγκλωβισμένος καταδικασμένος να ανέχεται είναι ο Ελληνικός λαός.

Διαβάσαμε το πόθεν έσχες των πολιτικών και …πάγωσε η τσιμινιέρα που λέει και το γνωστό τραγούδι.

Υπάρχει κάποιος πολιτικός που, με την έννοια του μέσου Ελληνικού όρου, να μην είναι πλούσιος?

Ακόμα και η γραμματέας του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα που δηλώνει καταθέσεις 400 €, προφανώς τρώει όλη την βουλευτική αποζημίωση και περνά πλουσιοπάροχα ή την χαρίζει στο κόμμα της. Πάντως στον μέσο Έλληνα πολίτη, στον εργάτη, δεν έχω ακούσει να χαρίζει κάποιο ποσό από την βουλευτική της αποζημίωση.

Τώρα για τους υπολοίπους τι να πεί κανείς και τι να κάνει?

Το επάγγελμα του μέλλοντος είναι πολιτευτής.

Αν καταφέρεις να εκλεγείς βουλευτής εξασφαλίζεσαι δια βίου.

Ότι και να κάνεις δεν σε πειράζει κανείς, (βουλευτική ασυλία γαρ), και αν γίνεις και υπουργός ή καλύτερα πρωθυπουργός όσα λάθη και να κάνεις, ακόμα και την οικονομία της χώρας να ξεκάνεις, ακόμα και αν φέρεις τον Ελληνικό λαό κάτω από τα όρια της φτώχειας, κάνεις μια δήλωση ότι αναλαμβάνεις το πολιτικό κόστος, πας σπιτάκι σου και έχεις και πέντε-έξι αστυνομικούς να σε φυλάνε και να σε πηγαινοφέρνουν εδώ και εκεί.

Αν πάλι δεν καταφέρεις να εκλεγείς, ως πολιτευτής, σαν έλθει το κόμμα στην εξουσία σε διορίζει σε μια κρατικοδίαιτη θέση διοικητού οργανισμού, μέλους διοικητικού συμβουλίου, γενικού γραμματέα ή διευθυντή υπουργείου και ...βουρ στον πατσά.

Για αυτό σας λέω αγαπητοί μου ας προσπαθήσουμε να σπρώξουμε τα παιδιά μας να γίνουν πολιτικοί.

Σίγουρα λεφτά και εισόδημα μεγάλο.

Τυχαίο το περιεχόμενο του «πόθεν έσχες» των Ελλήνων πολιτικών? Δεν νομίζω.

Τώρα που το σκέπτομαι και το να γίνεις τραγουδιστής και να τραγουδάς τον πόνο του λαού «πάγωσε η τσιμινιέρα» ας πούμε, και αυτό λίαν προσοδοφόρο επάγγελμα φαίνεται πως είναι.