
Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, ολοένα περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι όσοι μένουν δραστήριοι καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας τους, έχουν περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν τη νόσο.
Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν είναι τόσο πολλά, ώστε το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής (ACSM) αποφάσισε να αναθεωρήσει τις εθνικές οδηγίες του που αφορούν την γυμναστική και τον καρκίνο.
Η νέα σύσταση: Οι ασθενείς που κάνουν θεραπεία, αλλά και όσοι την έχουν ολοκληρώσει, πρέπει να προσπαθούν να γυμνάζονται όσο και οι υγιείς, δηλαδή να αφιερώνουν περίπου 150 λεπτά την εβδομάδα σε μετρίας εντάσεως αεροβικές δραστηριότητες. Πρέπει επίσης να κάνουν ασκήσεις αντίστασης και διατάσεις (στρέτσινγκ).
«Η γυμναστική είναι εξαιρετικά σημαντική για τους καρκινοπαθείς, όμως πάρα πολλοί γιατροί και επαγγελματίες της Υγείας ανησυχούν για το αν είναι ασφαλής, ιδίως στη διάρκεια της θεραπείας», λέει η δρ Κολίν Ντόιλ, διευθύντρια του Τομέα Διατροφής & Φυσικής Δραστηριότητας της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου (ACS).
«Οι οδηγίες του ACSM πραγματικά ξεκαθαρίζουν σε μεγάλο βαθμό το τοπίο και υπογραμμίζουν πως η άσκηση είναι ασφαλής και εφικτή, και πρέπει να συνιστάται στους πάσχοντες από καρκίνου».
«Οι νέες οδηγίες αποτελούν μια σημαντική, ριζική αλλαγή στην αντιμετώπιση του καρκίνου», λέει η δρ Κάθριν Σμιτζ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιδημιολογίας & Βιοστατιστικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, η οποία στις αρχές του καλοκαιριού παρουσίασε τις νέες οδηγίες στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).
«Ό,τι συστάσεις υπάρχουν προς όλους τους ενήλικες, ισχύουν και για τους ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε θεραπεία. Οι νέες οδηγίες αποτελούν ορόσημο στην αντιμετώπιση του καρκίνου, διότι έως τώρα η σύσταση ήταν “με το μαλακό, μην πιέζεις τον εαυτό σου”. Αυτό όμως έχει πλέον αλλάξει. Η άσκηση όχι μόνο είναι ασφαλής, αλλά παρέχει πολλά οφέλη στους καρκινοπαθείς που κάνουν θεραπεία».
Τα οφέλη
Το κυριότερο όφελος είναι ότι αυξάνει τις πιθανότητες επιβιώσεως. Ως φαίνεται, βοηθεί τον οργανισμό να ανταποκρίνεται καλύτερα στη δράση των αντικαρκινικών θεραπειών, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία.
«Υπάρχουν πολλά υποσχόμενα στοιχεία ότι η γυμναστική κάνει την αντικαρκινική θεραπεία πιο αποτελεσματική», λέει η δρ Σμιτζ. «Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού λ.χ. που κάνουν ασκήσεις αντίστασης, έχει αποδειχτεί ότι έχουν αυξημένες πιθανότητες να αντέξουν πλήρεις δόσεις χημειοθεραπείας, οι οποίες συχνά μειώνονται επειδή οι παρενέργειές τους αποδεικνύονται δυσβάσταχτες».
Άλλα οφέλη της άσκησης για τους ασθενείς που κάνουν θεραπεία, αλλά και για εκείνους που την έχουν ολοκληρώσει είναι:
* Μειωμένη κούραση. Η αεροβική μειώνει την ανάγκη για φάρμακα που θα αυξήσουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα. Τα επίπεδα των ερυθρών αιμοσφαιρίων μειώνονται εξαιτίας της χημειοθεραπείας και η απώλειά τους ευθύνεται για μεγάλο μέρος της εξουθενωτικής κόπωσης που νιώθουν οι ασθενείς. Με την γυμναστική, η κόπωση περιορίζεται σημαντικά.
* Μειωμένη απώλεια μυϊκής και οστικής μάζας. «Πολλοί ασθενείς χάνουν μυϊκή και οστική μάζα όταν κάνουν χημειοθεραπεία ή ορμονική θεραπεία, γεγονός που οφείλεται τόσο στις θεραπείες όσο και στην ασθένειά τους», εξηγεί η δρ Έλενορ Μ. Γουώλκερ, διευθύντρια του Τομέα Μαστού στο Τμήμα Ακτινοθεραπείας του Νοσοκομείου Χένρι Φορντ, στο Ντιτρόιτ. «Με την συστηματική γυμναστική, όμως, οι απώλειες αυτές μειώνονται».
* Βελτιωμένη ποιότητα ζωής. Οι καρκινοπαθείς που γυμνάζονται αισθάνονται γενικώς καλύτερα – όχι μόνο επειδή νιώθουν λιγότερη κούραση, αλλά και επειδή αποκομίζουν ψυχικά οφέλη. «Η διάγνωση του καρκίνου προκαλεί έντονο φόβο, στρες και αίσθηση απώλειας του ελέγχου της ζωής μας», λέει η δρ Ντόιλ. «Η γυμναστική καταλαγιάζει αυτούς τους φόβους και ξαναδίνει στους ασθενείς μια αίσθηση ελέγχου».
Η πραγματικότητα
Οι ειδικοί δεν έχουν την απαίτηση από τους ασθενείς να γυμνάζονται όσο θα μπορούσαν, εάν ήταν υγιείς. Ει μη τι άλλο, λένε, είναι δύσκολο να πάει στο γυμναστήριο ένας άνθρωπος που βασανίζεται λ.χ. από τη ναυτία της χημειοθεραπείας.
Τους συνιστούν, όμως, να γυμνάζονται όσο περισσότερο μπορούν. Εφιστούν ταυτοχρόνως την προσοχή, διότι το πρόγραμμα ασκήσεως που θα ακολουθεί κάθε ασθενής, θα πρέπει να καταρτιστεί με τρόπο που να ταιριάζει στην κατάστασή του. Υπάρχουν λ.χ. μορφές καρκίνου που καθιστούν εύθραυστα τα οστά, οπότε η γυμναστική δεν θα πρέπει να τους ασκεί μεγάλες πιέσεις.
Άλλες μορφές αυξάνουν δραματικά τον κίνδυνο λοίμωξης επειδή εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα, οπότε οι πάσχοντες θα πρέπει να γυμνάζονται μόνοι, μακριά από άλλους ανθρώπους.
Το γενικό μήνυμα, πάντως, είναι ένα: αν έχετε καρκίνο, έχετε περισσότερες πιθανότητες να τον νικήσετε εάν φροντίσετε να γυμνάζεστε συστηματικά – συνεπώς, μιλήστε με τον γιατρό σας για να σας πει τι μπορείτε να κάνετε και τι να αποφεύγετε.
Πηγή : Web Only
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου