Το παρόν είναι προσωπικό διαδικτυακό ημερολόγιο (blog) που περιέχει αδέσμευτες, προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, καθώς και σημειώσεις-καταγραφές (αναρτήσεις) ειδήσεων και θεμάτων που βρήκα από άλλους δικτυακούς τόπους και κέντρισαν το ενδιαφέρον μου.

Οι καταγραφές (αναρτήσεις) σε αυτό το προσωπικό ημερολόγιο (blog), είναι για καθαρά προσωπική μου χρήση και ρητά δηλώνεται ότι απολύτως καμιά εμπορική εκμετάλλευση δεν προκύπτει από αυτό το blog.



Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Ας μην προσπαθούμε να τρυπήσουμε τον πάτο του βαρελιού.

Η χώρα, με ευθύνη που βαραίνει το σύνολο του πολιτικού κόσμου της, είναι ήδη οικονομικά υπόδουλη στο ΔΝΤ.

Τα πολιτικά κόμματα και τα εντεταλμένα συνδικαλιστικά τους όργανα εξακολουθούν να παίζουν παιχνίδια σε βάρος του Ελληνικού λαού σε βάρος του απλού Έλληνα εργαζόμενου.
Οι μισοί συνδικαλιστές καλούν τους εργαζόμενους στο πεδίον του άρεως και οι άλλοι μισοί στο σύνταγμα.
Το μόνο που ενδιαφέρει τους επαγγελματίες συνδικαλιστές είναι, οι άεργες πλην όμως έμμισθες, θεσούλες τους.
Κανείς τους δεν ενδιαφέρεται αν θα κλείσουν εταιρείες, βιοτεχνίες και μαγαζιά και αν χιλιάδες Έλληνες περάσουν στην ανεργία, στην ανέχεια και στην φτώχεια.

Είναι ώρες ευθύνης απέναντι στην επόμενη γενεά, απέναντι στα παιδιά μας.
Αν κάνουμε την χώρα μπάχαλο για να "χαίρονται" οι πολιτικοί και οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, εμείς οι εργαζόμενοι δεν θα κερδίσουμε τίποτα.

Και στο κάτω-κάτω αν οι επαγγελματίες τραμπούκοι θέλουν να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στους Έλληνες εργαζόμενους, ας κάνουν δύσκολη την ζωή των πολιτικών που έφεραν την χώρα σε αυτό το μαύρο χάλι και ας μην δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ την καθημερινότητα του απλού Έλληνα εργαζόμενου

Δεν υπάρχουν σχόλια: