Πάει η εποχή που η ΠΝΟ είχε κύρος και εξέφραζε το σύνολο των Ελλήνων ναυτικών ανεξαρτήτως κομματικής ιδεολογίας.
Τώρα πια κατά την διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων στους καταπέλτες των πλοίων δεν βλέπουμε απεργούς ναυτικούς, παρά μόνο νεαρά παιδιά και κομματικά στελέχη που στην πλειονότητα τους δεν έχουν σχέση με το ναυτικό επάγγελμα αλλά είναι σημαιοφόροι και πικετοφόροι, σημαιών και συνθημάτων του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
Κάποτε η ΠΝΟ είχε κύρος στις τάξεις των Ελλήνων ναυτικών.
Σίγουρα δεν σκοτώνεις τα άλογα όταν γεράσουν, όμως η θέση του γ.γ της ΠΝΟ είναι μάχιμη συνδικαλιστική θέση που χρειάζεται έναν μαχητή με κύρος και κουράγια για να προασπίσει τα συμφέροντα του κλάδου και όχι έναν άνθρωπο που στην προσπάθεια διατήρησης των προνομίων της θέσεως, θα μπορούσε και να σύρεται σε απεργιακές κινητοποιήσεις από συγκεκριμένο συνδικαλιστικό-κομματικό φορέα.
Αν η ΠΝΟ καταντήσει «παράρτημα» του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ και αν ασπάζεται την φράση που γράφτηκε στον Ριζοσπάστη «Αγώνας μέχρι να γίνουν τα καράβια λαϊκή περιουσία», τότε… αστα-βράστα.
1 σχόλιο:
Είναι κρίμα να εκφράζεστε με τέτοια λόγια για έναν άνθρωπο όπου με τη σοφή του στάση τόσα χρόνια, κρατά ψηλά το κύρος της Ναυτιλίας και της Ελλάδας.
Αν νομίζετε ότι ο καπτ. Γιάννης Χαλάς δεν έχει πως να περάσει τον χρόνο του, μάλλον κάνετε λάθος. Το γεγονός ότι βρίσκεται στη θέση αυτή, είναι γιατί τον είχαν ανάγκη οι ναυτικοί της χώρας μας και όχι μόνον.
Είμαι σίγουρη ότι κι εκείνος θέλει να ξεκουραστεί. ΄Όπως επίσης ότι είμαι σίγουρη, ότι δέχθηκε πολλές πιέσεις για να παραμείνει στη θέση που βρίσκεται. Κάποια στιγμή βεβαίως θα αποσυρθεί. Ας ευχηθούμε μόνον να βρεθεί ο αντάξιός του, διαφορετικά...!
Φιλικά
Θ. Κοντζόγλου
Δημοσίευση σχολίου